Ebeveyn olmak zahmetlidir, bu nedenle yetişkinlerin durup çocukları için ne kadar kolay olduğunu düşünecek zamanları yoktur. Yıllar önce küskünlüğü yuttuğunuz ve kendi çocuklarınıza gereksiz yere zarar vermeyeceğinize dair kendinize söz verdiğiniz bir durum hiç olmadı mı? Ancak zaman geçti ve endişeler arasında çocuğun küçük de olsa küçük bir insan olduğunu unutuyorsunuz.
Çocuğunuz hayatta birçok zorlukla karşılaşacaktır, bu yüzden ona kaçınılması kolay dertler eklemeyin.
1. Ne söylediğinizi düşünün.
- Ziyarete geliyorsunuz ve çocuk, sahibinin kedisini okşayarak mutlu bir şekilde şöyle diyor: "Büyükbaba, kedilerin hiçbir faydası olmadığını söylüyor - sadece yiyorlar, ama zaten faremiz yok!" Daha sonra, kendinizin böyle günah işlediğini düşünmeden, idrarını tutamama nedeniyle onu suçlayacaksınız.
- Arkadaşlarınıza yoğun heyecan anlarında tuvalete yetişemeyebileceğini ve haysiyetini zedeleyen hikayeler (“Hayal edin, sıradan tırtıllardan çok korkuyor - bir kız gibi ciyaklıyor!”) Söylediğinizde çocuğunuz için tatsız. uygun kabul edilir.
- Dokunmamak için ikinci sırada, korkunç bir acıdan nasıl "neredeyse öldünüz"ün duygusal açıklamalarının eşlik ettiği doğum hikayeleri var. Bebeği utandırmazlar ama annelerinin başını belaya soktuğu için kendilerini suçlu hissettirirler.
- Çocuklar ebeveyn inkontinansı hakkında iddialarda bulunmazlar, ancak kendinizi çocuğun yerinde hayal edin ve davranışınızın doğru kabul edilip edilemeyeceğini düşünün.
2. Tutarlı olun.
- Hiç kimse, yabancı bir dünyaya yerleşen çocuklardan daha muhafazakar değildir. Yürüyüş, oyun, yüzme zamanına sıkı sıkıya bağlı kalarak günün aynı senaryoya göre geçmesine aldırmıyorlar. Çocuğunuz her gün aynı peri masalını dinleyebilir veya en sevdiğiniz çizgi filmi izleyebilir!
- Eğitim yöntemlerindeki karışıklıktan, çocuğun başı günlük rutindeki ihlallerden daha az dönmüyor. Gereksinimler değişmemelidir: çocuğu nasıl savaşacağına ikna ederseniz, suçluya geri vermediği için onu suçlamayın. Çocuğun kafasının karışmaması için tüm noktaları netleştirin.
- Eğitim teknikleri tüm aile üyeleri için aynı olmalıdır. Büyükanne bir şey söylüyor, baba başka bir şey söylüyor ve anne başka bir şey söylüyorsa bebek kimi dinleyeceğini bilmiyor!
3. İkiyüzlü olmayın.
- Kötü bir örnek olup olmadığınızı düşünün. Babam kırmızı ışıkta karşıya geçemezsin diyor ama bazen "araba yok hadi gidelim!" diyor. Ya da bir anne, komşusuyla kibarca konuştuktan sonra arkasından sert bir söz söylemesine izin verir ve sonra diğerlerine kaba davrandığı için bebeği azarlar.
- Elbette çocuklara hile yapmayı ya da yalan söylemeyi öğretmiyorsunuz ama sözleriniz eylemlerinizle çelişiyor. Kendiniz için hafifletici koşullar buluyorsunuz, ancak çocuk hatasını haklı çıkarmaya çalıştığında, “Zahmet etmeyin, eylemlerinizden sorumlu olacak cesarete sahip olun!” Diye talep ediyorsunuz.
- Ama çocuk yetişkinlerin çifte standardı için utanıyor. Onu tatsız deneyimlerden kurtarmak için kendinize daha sık dışarıdan bakmaya çalışın ve empatik, sevgi dolu ve anlayışlı ebeveynler olun.
