Kuşkusuz, ebeveynler çocuklarına en iyisini diler, onu sever ve olası tüm zorluklardan korumaya çalışırlar. Anne babanın koşulsuz sevgisi ve bakımı çocuğu mutlu eder. Bu çocuklar kendilerine güvendiklerini ve sevildiklerini hissedecek kadar ilgi görürler.
Eğitimin temeli olarak ebeveyn sevgisi
Unutulmamalıdır ki anne baba sevgisi çocukların duygusal gelişiminin temelidir. Ebeveynlerinin sevgisini alamayan çocuklar, bilinçaltı düzeyde kendilerini mutsuz ve yalnız hissederler.
Genellikle daha az sosyal, proaktif ve yardımseverdirler. Koşulsuz sevgi örneğinden yoksun oldukları için sevginin kazanılması gerektiğine inanırlar. Bu pozisyon onlara gelecekte, yetişkin yaşamlarında, özellikle aile ilişkilerinde problemler getirmesi muhtemeldir.
Çocuk, koşulsuz ebeveyn sevgisi ihtiyacını şiddetle hisseder: eylemlerinin tanınmasına ve onaylanmasına, tüm eksiklikleri ve kusurlarıyla ebeveynleri tarafından kabulüne ihtiyacı vardır.
Ebeveyn sevgisi, psikolojik güvenlik, emniyet ve rahatlık hissi verir. Böyle bir çocuk duygularını daha açık ifade eder, özgürleşir, başarısızlıklara ve zorluklara daha kolay tahammül eder, başkalarının görüş ve değerlendirmelerine daha az duyarlıdır.
Ebeveyn sevgisini alamamanın tehlikesi, bir kişi büyüdüğünde bile, bir kişinin aldığı zihinsel yaraları ve kırgınlıkları unutmasının zor olmasıdır. Ebeveynlerin kayıtsızlığını, ihmallerini veya sitemlerini açıkça hatırlıyor. Büyüdükçe, bu tür çocuklar çarpık bir ilişki modeli alırlar, çünkü çocuklukta bile onlara diğerlerinden daha kötü oldukları görülüyordu.
Aşırı ebeveynliğin dezavantajları
Aksine, aşırı ebeveyn bakımı çocuğa zarar verebilir. Çocuk çocuksu büyür: kendi başına karar vermesi ve onlar için sorumluluk alması zordur.
Aşırı korunan çocuk duygusal olarak çok daha yavaş gelişir, bağımsızlığını öğrenmesi zordur ve sonuç olarak gerekli sosyal becerileri edinmesi daha yavaş olur. Çoğu zaman, böyle bir çocuk çaresizliğine inanmaya başlar, çünkü ebeveynler ona kontrolleri ve yardımları olmadan hiçbir şey yapma fırsatı vermez. Çocuk huzursuz olur, güvensiz olur, inisiyatif alamaz, sıkışır.
Aşırı ebeveyn bakımı, çocuğun seçim yapmasına ve tartışmalı durumları çözmeyi öğrenmesine izin vermez. Ebeveynlerin, çocuğun ihtiyaç duyduğu deneyimi edinmeyi öğrenmesini engellemesi nedeniyle, yanlış bir öz-farkındalığa, yani kendisi hakkında çarpık bir fikre, potansiyeline, eylemlerine sahiptir. Bu tür çocuklar kaprisli, alıngan, sinirli, tembel olarak büyüyebilirler.
Unutulmamalıdır ki, çocuğunuzu şu ya da bu şekilde dünyadaki her şeyden korumanın mümkün olmadığı, kendine güvenen, amaçlı ve güçlü bir şekilde büyümesi için onun da olumsuz bir deneyime ihtiyacı olduğu unutulmamalıdır. Kaybedilen durumlarda, çatışmalarda, çeşitli zorluklarda nasıl doğru davranacağını öğrenmelidir. Çocuğa tavsiye vermeniz, onunla konuşmanız, ancak onun için kesinlikle her şeye karar vermemeniz önerilir.
