Saldırganlık, bu dünyada hayatta kalma içgüdüsü olan bir kendini savunma biçimidir. Başlangıçta, saldırganlık her insanın doğasında vardır, ancak büyüme, eğitim sürecinde, bir kişi saldırganlığı toplumda en kabul edilebilir davranış biçimlerine dönüştürmeyi öğrenir. İletişimde zorluk yaşamamak için, bir kişinin saldırganlığını kontrol etmeyi öğrenmesi gerekir. bastırmayın! Ve kontrol etmek. Adam var
Saldırganlık, bu dünyada hayatta kalma içgüdüsü olan bir kendini savunma biçimidir. Başlangıçta saldırganlık her insanın doğasında vardır, ancak büyüme, eğitim sürecinde bir kişi saldırganlığı toplumda en kabul edilebilir davranış biçimlerine dönüştürmeyi öğrenir. İletişimde zorluk yaşamamak için, bir kişinin saldırganlığını kontrol etmeyi öğrenmesi gerekir. bastırmayın! Ve kontrol etmek. Bir kişi, başkalarının hak ve çıkarlarını ihlal etmeden ve kimseye zarar vermeden çıkarlarını sosyal olarak kabul edilebilir herhangi bir şekilde savunma ve savunma hakkına sahiptir. Bu, ebeveynlerin görevidir - bebeğine saldırganlığını kontrol etmeyi ve medeni bir toplumda kabul edilebilir tepki verme yöntemlerini kullanmayı öğretmek.
Çocukların saldırganlığının nedenleri nelerdir?
1. Çevresindeki dünyadan korkma, çocuk güven duymaz ve güvenliğinden endişe duymaz;
2. Çocuk sık sık yasaklarla karşı karşıya kalır, ihtiyaçlarının tatminsizliği ile istenen ve olası olan örtüşmez;
3. Çocuğun özgürlüğünün kısıtlanması; saldırganlık yardımı ile çocuk kendini iddia eder, bağımsızlık, bağımsızlık kazanmaya çalışır, haklarını ve bölgesini savunur;
4. çocuk sevdiklerinden sevgi ve destek hissetmez;
5. ailede sorun.
Çocuk protestosunu saldırganlıkla ifade eder. Bir çocukta saldırganlık, içsel duygusal stresin, bir dizi olumsuz deneyimin, yetersiz psikolojik savunma yöntemlerinden birinin işaretidir. Bir çocuk için saldırganlık, psiko-duygusal sıkıntıdan, içsel kaygıdan kurtulmanın tek yoludur.
Ebeveynler, çocuklarının saldırganlaşmasını önlemek için ne yapabilir?
Bebeğinize olan sevginizi gösterin. Hemen hemen tüm ebeveynler çocuklarını koşulsuz sevgiyle sever, ancak hepsi karakterleri, yetiştirilmeleri veya kişisel inançları nedeniyle çocuklarına göstermez. Bebeğinize onu sevdiğinizi mümkün olduğunca sık söyleyin. Ne de olsa, bazen saldırganlığı, ona olan sevginizin eksikliği hakkında kalpten gelen bir çığlıktır. Çocuğun herhangi bir hareketinden memnun değilseniz, çocuğun kendisinden değil, eylemden (ve nasıl ve neden) memnun olmadığınızı ona açıklayın.
İkincisi, çocuklar sosyal davranışları sizi izleyerek öğrenirler. Bebeğinizin davranışlarını kontrol etmeyi öğrenmesini istiyorsanız, her durumda kendiniz yeterli şekilde davranabilmelisiniz. Unutmayın, çocuğunuz her zaman sizi izliyor ve her şeyi kopyalıyor!
Saldırganlığın bastırılması insan sağlığına çok zararlıdır. Bu nedenle, çocuğa bir saldırganlık saldırısında ortaya çıkan duyguları bastırması değil, dönüştürmesi öğretilmelidir. Neye? Sözlerde mümkündür (beni kızdırdın, kırıldım, kızdım, üzüldüm vb.), eylemlerde mümkündür. Ancak eylemler başkalarına veya çocuğa zarar vermemelidir. Saldırganlık muazzam bir güç ve enerjidir. Bu enerjiyi tamamen barışçıl amaçlara yönlendirebilirsiniz. Yetişkinlere bu enerjiyi işe veya ev işlerine yönlendirmeleri önerilebilir ve çocuğa? Birincisi spor. İkincisi aktif oyunlar. Üçüncüsü bir yastık. Yastığa vurulabilir, tekmelenebilir, genel olarak saldırganlığın patlak vermesi için bir çıkış sağlar. Dördüncüsü sanat terapisidir. Çocuk, kendisine kızan kişiyi çizebilir ve bu çizimi yırtabilir.
Çocukta saldırganlık saldırılarını önlemek ve daha da etkisiz hale getirmek için ebeveynlerin bebeğe yeterince dikkat etmesi gerekir. Çocuğun kişiliğine saygı duymayı öğrenin, fikrini hesaba katın, duygularını ciddiye alın. Çocuğunuzun eylemlerinden sorumlu tutulmasına izin verin ve ona yeterince özgürlük verin. Çocuğunuza efendi olacağı kendi bölgenizi sağlayın. Ve hayatın, bebeğin rızası olmadan tecavüz edemeyeceğin bir yanı.
