Ebeveynler her zaman çocukları için sadece en iyisini isterler. Ama neyin gerçekten iyi olduğunu nasıl belirlersiniz? Nasıl zarar vermemek, daha iyisini yapmak için? Ebeveynler ve çocuklar arasındaki ilişki çok önemlidir. Onları adım adım inşa etmeniz gerekiyor.
Ebeveynler çocuklara yardım eder
Bir çocuk doğduğunda, küçük ve çaresizdir. Doğal olarak, bebeğin gerçekten ebeveynlere ihtiyacı var. Sevecen anne ve baba sadece yardım etmekten mutluluk duyar, çocuğa her yardım onlar için bir zevktir. Yavaş yavaş, çocuklar büyür ve anne ve babanın davranışlarına bakarlar, genellikle kopyalarlar. Bir ebeveyn çocuğa her fırsatta yardım ederse, bebek iyi bir yardımcı olarak büyüyecektir.
Kendinizi tamamen işinize vermeyin, çocuğunuza yeterince zaman ayırın, çocuğunuz da başkalarıyla aynı şekilde büyüyecektir. Çocuk bu ortama alışır ve bunu norm olarak algılar, yıllar içinde ailesine kopyalar.
Ancak, çocukların ebeveynlerinin yardımını kabul etmek istemedikleri bir zaman gelir. Arkadaşlarıyla iletişim kurmaları, toplumdaki yerlerini kazanmaları önem kazanır. Daha çok yürümek, yaşıtları arasında otorite bulmak istiyorum. Korkmana gerek yok, bu anı beklemek önemli. Bu sözde "geçiş dönemi". O zaman çocuk tekrar ebeveynleri için yakın bir arkadaş olacak. Bu dönemde asıl yardım anlayış ve sabırdır.
Çocuklar ebeveynlerine yardım eder
Çocuklar büyür, oldukça yetişkin olurlar, ancak anneler ve babalar gençleşmez. Emeklilik yaşına gelindiğinde birçok şey eskisinden daha zor hale geliyor. Markete gitmek çok yorucudur ve bir poşet yiyecek taşımak çok zor hale gelir.
Ebeveynlerin çocuklarının yardımına ihtiyaç duyduğu zaman geldi. Ve burada nasıl yetiştirildikleri önemlidir, çünkü çocuklar geçmişte anne ve babanın davranışlarını tekrarlamaya başlayacaklardır.
Bir çocuğun büyüdüğü, ayağa kalktığı ve ebeveynlerine yardım etmeyi görev olarak görmediği bir durum var. Bu olursa, anne, baba ve çocuğun yakın bir ilişki içinde olmadığı anlamına gelir. Çocukluktaki kadar kolay olmasa da her şeyi düzeltmek için çok geç değil.
Ne yazık ki, ebeveynlerin tüm hayatlarını çocuklarına adadıkları, ancak karşılığında aynısını almadıkları da olur. Bu, büyük olasılıkla, çocuğun güçlü bir şekilde şımartılması nedeniyle olur. Çocuğa yardım etmek ve kaprislerini şımartmamak önemlidir. Zor zamanlarda yardım etmeniz ve anlamanız yeterlidir. Ancak bir çocuk çocukluğunda ilgi ve destek hissetmişse, anne ve babasını zorluklarla baş başa bırakmayacaktır. Şimdi çocuklar bir destek oluyor.
Çocukların anne babalara ihtiyacı olduğu kadar anne babaların da çocuklara ihtiyacı vardır. Ailede karşılıklı yardım, güçlü ve yakın ilişkilerin anahtarıdır. Bu çaba gösterilmesi gereken ve değer verilmesi gereken bir şeydir.
