Çocuk yetiştirirken her zaman iki anahtar soruyu yanıtlamanız gerekir: "Suçlu kim?" ve "Ne yapmalı?" İlk soru ile her şey açıktır - her zaman suçlular vardır.
Anaokulu ve okul, bilgisayar ve şirketler ve televizyon - hepsi çocuğun en iyisi olmasını "önler". Ancak hatalar üzerinde çalışmak daha zordur. Kötü davranış bir gecede bacak büyütmez. Gerçek şu ki, bir çocuğu yatağın karşısında yatarken eğitmeniz gerektiğini söylüyorlar.
Karakterin temelleri, ebeveynlerin bebek için doğru davranış hakkında tek bilgi kaynağı olduğu çok erken çocukluk döneminde atılır. O halde, belki de başkalarını suçlamayı bırakıp şunu düşünmeliyiz: Kendi çocuklarımız için iyi mi yoksa kötü bir rol modeli miyiz ve onlar bizden ne öğrenecekler?
Ebeveynlik asla kolay değildir. Ve her ebeveyn bir noktada kendisi için karar verir: zaten dövülmüş yolu takip etmek veya kendi çocuğunun kalbine giden kendi yolunu aramak. Çocuklarımızı asıl yetiştiren ve kişiliklerini şekillendiren nedir? Tabii ki, birçok bileşen var. Ancak asıl olan davranış, bankacı veya kütüphaneci olup olmadığına bakılmaksızın kendi ebeveynlerinin ailesi içindeki iletişimdir.
Ebeveynleriyle iletişim kuran çocuklar, onların görüşlerini, değerlerini, tutumlarını, alışkanlıklarını "kopyalar".
Çocuk büyüdüğünde ne kadar iyi ya da çok değil görülecektir. Ve ebeveynler için, çocuk hala küçükken ve her şeyi benimserken, yaşam vizyonlarının en iyi özelliklerini tam olarak aktarmaya çalışmak önemlidir. Elbette çocuklarımızın bizden sadece en iyisini almasını isteriz ama bu her zaman böyle olmaz.
Çocuğunuzla iyi ve kötü eylemler hakkında çok ve uzun süre konuşabilirsiniz, ancak sözleriniz sürekli olarak kendi eylemlerinizle çelişiyorsa, tüm konuşmalar boşa çıkacaktır. Çocuğunuza bir yıl boyunca görgü kurallarını öğretebilirsiniz, ancak bir kez komşunuz olan bir çocukla kavga ettiğinizde veya arabadan sonra sizi kesen birkaç güçlü ifade gönderdiğinizde - işte bu kadar, tüm konuşmalarınızın olumlu etkisi budur. bebek rüzgar gibi uçup gitti.
Ne yapmalıyız? Sadece kendini kontrol et. Evet, yeterince zor, her zaman değişmek istemiyorsun ve bazen yeterli iraden yok. Ancak çocuklar, kelimeler ve eylemler arasındaki farkları görmede yetişkinlerden daha iyidir. Unutmayın, çocuğunuzun eylem ve davranışlarıyla gurur duymak istiyorsanız, bunu ona kendi örneğinizle gösterin. Ve daha fazla yaşam, tüm aile için daha olumlu, neşeli ve daha zengin olacak.
