Bu makaleyi yakın zamanda İsrail'e yaptığım bir geziden yazmam istendi. Yahudi ailelerde ve bizimkilerde çocukların yetiştirilmesinde küçük ama çok önemli bir farklılığa dikkat çektim. Sonuçlarımı paylaşıyorum.
Yahudilerin çok zeki bir halk olduğuna dair bir inanç var. Benim tezim: Yahudiler, doğuştan gelen özel zekalarıyla diğer insanlardan farklı değildir. Fark, yetiştirilme tarzındadır. Evet evet. Eğitimde var. Çocuklarını zeki olmaları için yetiştirirler. İçlerinde bir deha yatarlar, yani bebeklikten itibaren, bir çocuk kendisine hitap edildiğinde sürekli olarak onun bir dahi olduğunu duyar. Sadece bir düşünün … Böyle bir pozisyon bir çocuğa ne kadar çok fırsat veriyor! Küçük bir insan kendine, gücüne güvenir. Bazı hatalar için azarlanmaz. Sadece ona dikkat etmiyorlar veya doğru olanı yapmanın nasıl gerekli olduğunu sakince açıklamıyorlar. Aynı zamanda, her doğru ve aktif adım için sürekli olarak övülür.
Akıllı bir ebeveyn bu şekilde ne yapar? Çocuğunu çalışmaya, denemeye ve geliştirmeye motive eder. Küçük adam yaptığı her şeyin mükemmel olduğu duygusuyla yaşıyor! Bu ona belirli bir sorumluluk yükler. Örneğin, dahi bir çocuğun kötü bir şekilde çalışması, dahi bir zeka ile bir ikili elde etmesi veya bir kuralı anlamaması işe yaramaz. Bir dahi olduğunuz için, bunu sürekli doğrulamanız gerekir. Seninle gurur duyuyoruz ve sana inanıyoruz.
Çocuklarımızı yetiştirmek nasıl bir gelenektir? Hemen bir rezervasyon yapacağım - tüm ebeveynler çocuklarına bu şekilde davranmaz. Hepsi değil. Bir de akıllı ve birkaç adım ilerisini düşünen, telkinin gücünü ve bebeklikten insanda temel atmanın önemini bilen anne babalarımız da var.
Ne yazık ki, bazen şunu duyuyoruz (oyun alanlarında, mağazalarda ve toplu taşıma araçlarında kulak misafiri olarak):
Bu konuda, belki duracağım. Ben yazarken, en kötüsü oldu. Ve bir an için kendinizi tüm bunları duyan bir çocuğun yerinde hayal edin? Üstelik sevgili ebeveyninin kızgın yüzünü görüyor mu?… Bir düşünün, çocuğun ruhuna ne oluyor? Söylenenlerden sonra, ilerlemenin iyi olduğunu bilecek mi? Dünyanın dost olduğunu mu? Taahhütlerinden herhangi birinin destekleneceğini ve başarılı olacağını mı? Yoksa kafasında değersiz ve şanssız olduğuna dair bir kanaat olduğu için arkadaşlarıyla bira içmeye mi gidecek?..
Unuturuz, bu tür demotivatörleri kelime dağarcığımızdan sileriz. Bunun yerine, çocuğu övme ve destekleme alışkanlığını geliştiriyoruz.
Aşağıda çocuklarımızı güçlü, cesur, pozitif, aktif, düşünen, önemseyen - parlak yapan ifadeler bulunmaktadır:
Seni bilmiyorum ama bu sözler yüzümde sıcak bir gülümsemeye, yapma arzusuna ve … mutluluğa neden oluyor. Sevgili ebeveynler, çocuklarınıza yaşama ve sevme arzusu aşılayın! Ve çocuklarınız büyüyüp harika olacak!
Yorumlardaki motive edici ifadeler listesine devam ederseniz, başlangıç için eğitim için gerçekten iyi örneklere ihtiyaç duyan ebeveynlere çok yardımcı olacaksınız.
