Çocuklarımızın gözyaşlarına nasıl tepki vermeye alışkınız? Nasıl hissediyoruz? Çoğu zaman bu bir kafa karışıklığıdır, onu çabucak susturmak, kimseye karışmamak ve ebeveynlerine saygısızlık etmemek istiyorum.
Genellikle en yaygın yöntemler kullanılır.
· Kes şunu! İnsanlar bize bakıyor. Utanmıyor musun?
Hemen durmazsanız tatlısız kalırsınız / köşeye gidersiniz / hediye almazsınız
Şimdi ağlamayı kesersen evde bir sürpriz olacak.
Oh, bak ne tür bir araba sürüyor / kuş uçuyor
Bu teknikler yardımcı olur mu? Çoğu zaman yardımcı olurlar. Ancak burada ve şimdi "onursuz" olmayı bırakmaya yardımcı oluyorlar, ancak gelecekte en iyi şekilde çalışmıyorlar. Bir çocuk ve bir ebeveyn arasında güvene dayalı bir ilişki kurulmasına izin vermezler. Ve çocukların duygularını anlamayı öğrenmelerine izin vermeyin.
NE KADAR DOĞRU:
Lütfen dikkat: Şimdi histerik manipülasyondan bahsetmiyoruz. Bu, bunun çocuğa ilgiyi hak etmediği anlamına gelmez, sadece oradaki eylemler biraz farklı olacaktır.
Şimdi bir çocuğun bir şeye acıyla tepki verdiği bir durumdan bahsediyoruz.
Birinci adım: Bir çocuğun gözyaşlarının her zaman onun kötü hissettiğini gösterdiğini unutmayın. Rol yapmaz veya icat etmez, bu onun için gerçekten önemlidir.
İkinci adım: Endişelenmesini engellemeye çalışmayın. Başka bir şekilde, şu anda hissettiklerini hissetmesini yasaklama diyebilirsiniz. Durum size saçma görünse bile.
Üçüncü adım: Rahatlayıp sakinleşebiliyorsanız, yapın. En azından sarılın ve orada olduğunuzu açıkça belirtin.
Dördüncü adım: Çocuğunuzu konuşturmaya çalışın. Size ne tür bir sorun olduğunu, ona ne olduğunu, neden ağladığını anlatmasına izin verin. Bize göre çocuklarımız küçük ve aptallar, ancak çoğu zaman deneyimlerinin derinliği ve onlar hakkındaki hikayeleriyle bizi şaşırtıyorlar. Özellikle bu ailede yaygın bir şeyse.
Beşinci adım: Birlikte durumdan bir çıkış yolu bulmaya çalışın. Bazen sorunun çözümü bile değil ama bu çözümü aramak stresten kurtulmayı sağlıyor.
Altıncı adım: Mümkünse sorunu düzeltin.
Bazen bu kalıbı akılda tutmak ve her seferinde takip etmek zor olabilir. Ama iki gerçeğin sizi rahatlatmasına izin verin: her seferinde daha kolay ve daha kolay olacak, zamanla otomatizme gelecek. Ve duygulardan yasaklanmayan, ancak onlara onları tanımayı ve onlarla çalışmayı öğreten çocuklar, derin ilişkiler kurabilen empatik insanlar olarak büyürler.
