Çocuklarda asetonemik sendrom, metabolik bozuklukların ve kanda keton cisimlerinin birikmesinin neden olduğu tehlikeli bir semptom kompleksi sürecidir. Zamanında teşhis ve tedavisi, olumsuz etki geliştirme riskini azaltır.
aseton sendromu nedir
Kural olarak, bu patolojik durum, ürik asit ve pürin bazlarının metabolizmasının genetik olarak belirlenmiş bir bozukluğu olan nöro-artrik diyatezi olan çocuklarda ortaya çıkar. Çocuğun iç organlarının işlevlerinin ciddi ihlallerinin gelişmesine katkıda bulunur.
Asetonemik sendrom, krizlerle kendini gösterir: ağızdan aseton kokusu, zehirlenme, aseton kokusu ile tekrarlanan kusma, ishal veya dışkı tutma, spastik karın ağrısı, dehidrasyon, subfebril vücut ısısı. Şiddetli vakalarda genellikle meningeal semptomlar ve nöbetler görülür. Asetonemik sendrom atakları 2-3 yaşlarında ortaya çıkmaya başlar ve 12-13 yaşlarında kaybolur.
Patolojinin gelişim nedenleri
Çoğu durumda, aseton sendromu, çocuğun diyetindeki karbonhidratların mutlak veya göreceli eksikliğinin yanı sıra, içindeki yağ asitlerinin ve ketojenik amino asitlerin baskınlığından kaynaklanır. Patolojinin gelişimi, karaciğer enzimlerinin eksikliği ve keton cisimlerinin atılım sürecinin ihlali ile kolaylaştırılır. Metabolik dengesizliğin sinir sistemi ve gastrointestinal sistem üzerinde toksik etkisi vardır.
Aseton sendromunun provoke edici faktörleri çeşitli enfeksiyonlar, zehirlenme, stres, yetersiz beslenme ve şiddetli ağrı olabilir. Yenidoğanlarda bu patolojinin gelişimi, hamilelik sırasında annenin nefropatisinden (geç toksikoz) kaynaklanmaktadır.
aseton sendromunun tedavisi
Aseton krizlerinde çocuğun hastanede kaldığı belirtilir. Kolayca sindirilebilir karbonhidratların alımını, yağın kısıtlanmasını ve bol miktarda fraksiyonel alkali maden suyu içeceği ve kombine çözeltileri ("Regidron", "Tsitorglucosolan") içeren bir diyet düzeltmesinden geçer. Ek olarak, bağırsaklardaki keton cisimlerini nötralize eden soda çözeltisi ile temizleme lavmanları reçete edilir. Şiddetli dehidrasyon ile intravenöz salin solüsyonları ve glikoz damlatılır. Semptomatik tedavi, antiemetik ilaçlar, antispazmodikler ve yatıştırıcıların kullanımını içerir. Yeterli tedavi ile kriz belirtileri 2-5 gün sonra kaybolur.
İnteriktal dönemlerde çocuk bir çocuk doktoru tarafından gözlemlenir. Süt ve sebze beslenmesi, sertleştirme, bulaşıcı hastalıkların önlenmesi ve psiko-duygusal stres ona tavsiye edilir. Ek olarak, hepatoprotektörler, enzimler, yatıştırıcılar ve multivitaminlerin önleyici kursları reçete edilir.
