Doğası gereği çocuklar aktiftir. Çocukların yetişkinlerin yaptıklarını denemeleri yaygındır. Ebeveynler genellikle davranışlarıyla çocukların bu doğal aktivitelerini bastırırlar ve sonrasında bağımsızlıklarının olmamasına şaşırırlar. İlk arzu çocuğa şunu söylemektir: "Bırakın, kendim, sadece yere su dökün." Ve sonra çocuk bulaşıkları hiç yıkamak istemiyor.
Talimatlar
Aşama 1
Tabii ki, bir çocuk yeni bir eylem öğrendiğinde, ilk başta birçok hata yapar. Ancak daha önemli olan sonucun kendisi değil, doğru organize edilmesi gereken öğrenme sürecidir. Şu anda neyin daha önemli olduğuna kendiniz karar verin: bulaşıkları temizleyin veya çocuğa bu eylemi öğretin.
Adım 2
Her eylem gerçekten bir çocuk tarafından tamamen bağımsız olarak gerçekleştirilemez. Onun için zorsa ve senden yardım isterse. Yardım etmek zorunludur. Ancak sadece çocuğun gerçekten baş edemediği anlarda. Tam olarak doğru veya düzgün olmasa bile, kendisinin yapabileceğini üstlenmeyin.
Aşama 3
Çocuk eylemde ustalaştıkça katılımınızın payını azaltın; yavaş yavaş yardımın daha az olmalı. Bu sizin gözleminizi ve dikkatinizi gerektirecektir. İlk olarak, sorumluluğu çocuğa çok erken devretmemelisiniz. Bu durumda, başa çıkamayacak ve üzülecek. Sonuç olarak, çocuk bu eylemi gerçekleştirmeyi reddedebilir. İkinci olarak, çok uzun ve ısrarlı yardımınız da tehlikelidir: Bu, çocuğun bağımsızlığını boğmanın doğrudan bir yoludur.
4. Adım
Çocuğunuza "Bırakın, daha iyi ve daha hızlı yapacağım" demenize gerek yok. "Birlikte gelin" demek daha iyi.
Adım 5
Başarılı bir sonuç olmasa da, bazı ara adımlar olsa bile, çocuğu başarı için tebrik ettiğinizden emin olun. Başarısızlıklara ve hatalara odaklanmaya gerek yok.
6. Adım
Çocuğunuzla geçirdiğiniz zaman pozitif renkli olmalıdır. İletişiminizin tadını çıkarın. O zaman çocuk için yeni bir karmaşık becerinin ustalaşması çok daha eğlenceli ve kolay olacaktır.
