Muhataplar ilgilenmiyorsa, kalpten kalbe bir konuşma gerçekleşemez. Sadece karşılıklı dikkat ve samimiyet, içtenlikle konuşmanıza izin verecektir. Ancak, samimiyetten farklı olarak "öğrenilebilen" diyalog yöntemleri vardır. Konuşma sırasında hareketlerinizi kontrol ederek bir güven ortamı sağlayabilirsiniz.
Muhatap ile iletişim kurun. Bu konuşmanın senin için önemli olduğunu hissetmeli. Atmosferin rahat olduğundan emin olun: rahat, kalabalık olmayan bir yerde randevu alın. Bir konuşma başlatırken, kişiyi acele etmeyin veya sözünü kesmeyin. Çalıların etrafında dolaşsa bile, konuya girmeye cesaret edemese bile, acele etmeyin. Bir kişinin özgürleştiği ve onu endişelendiren şey hakkında konuşmaya cesaret ettiği anı sabırla beklemeniz gerekir. İlk aşamada sadece rıza gösterin, telefonla dikkatinizi dağıtmayın ve sıkılmış bir bakışla etrafa bakmayın, bir arkadaşınızın monologunu "genel olarak…", "kısacası" gibi ifadelerle özetlemeye çalışmayın… ", vb.
Karşınızdakine onu anladığınızı gösterin. Bu "etki"yi yaratmak çok basittir. Ana "tezleri" kısaca ifade ediyormuş gibi, hikayenin kilit noktalarını tekrarlamak yeterlidir. İfadeleri düşüncesizce kopyalamayın. Bunun yerine, konuşmanın size en duygusal ve muhatapınız için önemli görünen noktalarını kendi sözlerinizle yeniden anlatmak yeterlidir.
Kişi deneyimlerini size emanet edip tamamen konuştuktan sonra, diyaloğa daha aktif katılabilirsiniz. Sohbeti duygulu hale getirmeye yardımcı olacak duruma olan ilgidir. Bir şey size açık değilse, bir arkadaşınıza açıklayıcı sorular sorun. Böylece sorunu anlamasına yardımcı olacaksınız, çünkü tam formülasyon zaten başarının yüzde 50'si.
Konuyla ilgili düşüncelerinizi muhatabınızla paylaşın. Önce duygular hakkında konuşmak ve ancak o zaman durumun rasyonel bir değerlendirmesine geçmek önemlidir. Benzer hikayeleriniz varsa, onlara onlardan bahsedin - bu şekilde yalnızca faydalı bir deneyimi paylaşmakla kalmayacak, aynı zamanda muhatabı gerçekten anladığınızı da göstereceksiniz.
Biri size bunu sorarsa, ona bir tavsiye verin, onunla en iyi kararı vermeye çalışın. Bununla birlikte, yalnızca duyguları atmak için kalpten kalbe bir konuşmanın gerekli olduğu ortaya çıkabilir. O zaman tavsiye vermemek, sadece kişiyi dinlemek ve duygularını paylaşmak daha iyidir.
