Aşk haklı olarak en gizemli duygulardan biri olarak kabul edilir. Farklı olabilir - karşılıklı, bölünmemiş, kör vb. vb. Samimi aşk bu listede özel bir yer kaplar - çok sık olmaz, bu yüzden bunun hakkında daha ayrıntılı konuşmaya değer.
Bir insan neden aşık olur? Bu soruya çeşitli cevaplar verilmiştir. Birisi, sevginin hiç var olmadığına, yalnızca cinsel içgüdülere ve maddi çıkarlar elde etme olasılığına dayanan bir çekim olduğuna inanır. Bu bakış açısının var olma hakkı vardır - üstelik birçok insan için aşk tam da budur. Bununla birlikte, maddi servete ve yakınlık arzusuna bağlı olmayan samimi aşk da vardır.
Nasıl samimi aşk doğar
Samimi aşk son derece saftır. Genellikle bir kişi bir şey için değil, gerçek aşkın varlığını bir kez daha kanıtlayan her şeye rağmen sevilir. Böyle bir aşk, kulağa ne kadar gürültülü gelirse gelsin, ruhların gerçek uyumuna dayanır. Birbirini seven insanlar genellikle aynı düşüncelerin aynı anda kendilerine geldiğini fark ederler, bu insanlar arasında görünmez bir enerjisel bağlantının varlığını çok iyi gösterir.
O kadar çok tesadüf var ki, onları tesadüf olarak tanımak imkansız. İki ruh aslında bir tür rezonansa, ahenk içine girer. O kadar çok ortak noktaları var ki, aslında bir bütün haline geliyorlar - bazen seven insanlar birbirlerinin acısını bile hissediyorlar. Enerji düzeyinde samimi sevginin ana işareti olan bu uyum, ruhların birleşmesi.
Samimi aşk arasındaki temel farklar
Samimi aşk gerçekte kendini nasıl gösterir? Her şeyden önce, böyle bir aşk hiçbir şey tarafından koşullandırılmaz. Sosyal statüye ve maddi refaha bakmaz, herhangi bir beklentiyi değerlendirmez. Bir insanın tek istediği sevdiğine yakın olmaktır.
Bir insan gerçekten seviyorsa, komik görünmekten korkmaz. Başkalarının olası olumsuz tepkileri tarafından durdurulmaz, dedikodu ve dedikodudan korkmaz. Samimi aşk her şeyin üstündedir, hiç kimse ve hiçbir şey onu etkileyemez.
İçtenlikle sevmek, sevdiğinize tamamen inanmak demektir. Sevdiğin kişinin aşağılık, yanlış, haksız bir şey yapamayacağını bilmek. Ve aniden bunun bir gerçek olduğu ortaya çıkarsa, o zaman burada da samimi aşk bir bahane bulacaktır. Bu an çok önemlidir - gerçek aşk her şeyi kapsar, her şeyi haklı çıkarır. Sevmek affetmektir. Gerekirse, tekrar tekrar, tekrar tekrar affedin - tam da sevdiğiniz için.
Samimi aşk yok olabilir mi? Sadece bir durumda - karşılıklı değilse. Çoğu zaman, ilk başta birbirlerine çekilen ve çok ortak noktaları olan insanlar yavaş yavaş uzaklaşmaya başlar. Şimdi durumu hayal edin - bir kişi sevmeye devam ederken, diğer kişinin duyguları solmaya başladı. Büyük olasılıkla, asla doğru değildi - kişi kendini sevdiğine ikna etti. Ve ilk çekim geçtiğinde, yakın zamanda iki kişiyi birbirine bağlayan ipler kopmaya başladı. Biri sevmeye devam ediyor, diğeri etmiyor.
Sonra ne olur? Sevgi dolu bir kişi, sevgisinin tanınmadığını hisseder. Ona ihtiyaç duyulmadığı için reddedilir. Bu durum çok uzun süre, bazen yıllarca sürebilmektedir. Ve yine de, yavaş yavaş aşk kaybolmaya başlar - karşılıklı destek bulamadan basitçe yanar. Tamamen kaybolmayabilir, ancak ışığı çok loş olacaktır.
Bu yüzden samimi aşk karşılıklılığa ihtiyaç duyar. Böyle bir karşılıklılık olduğunda, aşk çiçek açar, iki sevgi dolu insan birlikte uzun, mutlu bir hayat yaşayabilir. Yaşlansalar bile aynı güçle birbirlerini sevmeye devam edecekler - çünkü dış çekicilik için değil, maddi mallar için değil, ruhun güzelliği için aşık oldular.
