Farklı müzakere teknikleri vardır. Çocukların çatışmalarında hangilerini sezgisel olarak kullandıklarını ve onlara nasıl öğretmek istediğimizi bulalım.
Güçlü çatışma çözme stratejisi. Bu, muhtemelen, küçük çocuklar tarafından kum havuzunda yetişkin müdahalesi olmadan kullanılan en yaygın yöntemdir. Sonuç olarak, kendi gücünüzü almaktır, yani sadece bir tarafın çıkarları tatmin edilir. Sonuç olarak: bir çocuk mutlu, oyuncağını aldı; ikincisi ağlıyor. Ancak aşırıya kaçmayalım: Bir güç stratejisinin oldukça uygun olduğu durumlar vardır. Yani:
- gerçek, bir çocuğun tarafındadır - örneğin oyuncağın sahibi zaten ayrılıyor ve kendi oyuncaklarını topluyor;
- çatışma uzun sürer - çocuklar oyuncağı uzun süre paylaşamazlar;
- çatışmayı sürdürmenin maliyeti çok yüksek - her iki çocukta da histeriye yol açacak olan gerilim artıyor.
Sanırım birçok ebeveyn, çatışmadan çıkmak için güçlü bir stratejinin kullanılmasının son çare olarak kalması gerektiği konusunda benimle hemfikir olacaktır, ilk önce müzakere etmeye çalışmak daha iyidir.
Anlaşmak. Oyun alanı, çocuğunuza uzlaşma becerilerini öğretmek için ideal değilse de iyi bir yerdir. Yukarıda bahsedildiği gibi, çocuklar sezgisel olarak güçlü yöntemi kullanırlar: gelirler, sevdikleri oyuncağı görürler ve alırlar. Tembel olmayın, çocuğunuza müzakere etmeyi öğretmeye çalışın. Bunu ne kadar erken yapmaya başlarsanız o kadar iyi. Çocuğunuza bir uzlaşmaya varma becerilerini öğretmek sabır ister, ancak sonuçlardan çok memnun kalacaksınız.
Ne yapılmalı? Diyelim ki çocuğunuzun en sevdiği oyuncakların arabalar ve çeşitli ekipmanlar olduğunu biliyorsunuz. Yani, kum havuzuna geldikten sonra, çocuğun her şeyden önce diğer insanların arabalarına acele ettiğini anlıyorsunuz. Çocuğunuzun iyi oynadığı oyuncaklardan değil, çok sayıda oyuncak araba almayı alışkanlık haline getirin. Bir sürü farklı alın. Bu arabalar takas için gerekli olacak. Çocuğunuza sistematik olarak birisinin oyuncağını eli boş istememeyi öğretin. İnan bana, değiştirmek istemekten çok daha kolay. Bu özellikle küçük çocuklar için geçerlidir (yaklaşık 2 yaşında). Yürüyüşe çıkarken yanınızda büyük bir farklı ekipman paketi taşımak için tembel olmayın. İnanın bana, bir oyuncak arabayı paylaşamayan bebeklerin gözyaşlarını sürekli görmektense bir paket oyuncak getirmek daha kolay.
İlk olarak, çocuk eylemin kendisine hakim olacaktır: Bir şey almak için bir şey vermelisiniz. Bir sonraki adım, çocuğunuza değişimin eşit olması gerektiğini öğretmektir: Bir traktör isterseniz, karşılığında kum kalıpları teklif etmeye değmez. Bu anlayış çocuğa hemen gelmeyecektir. Sonuçta, bu sadece fiziksel eylemi değil, aynı zamanda durumun entelektüel bir değerlendirmesini de gerektirir. Çok fazla sormayın, bebeğin istediğini elde etmek için ne yapması gerektiğini sabırla tekrar tekrar açıklayın.
Çocuğunuza çatışma durumlarından kurtulmayı öğretme konusundaki sabrınız ve arzunuz meyvesini verecektir. Ana şey pes etmemek, çocuğunuz bir günde müzakere etmeyi öğrenmeyecek.
Uzlaşma ve güçlü yöntemler, elbette, çatışmaları çözmek için mümkün olan tek yöntem değildir. Ancak, muhtemelen, en sık kullanılanlar. Oyun alanındaki çatışmaları çözmede size bilgelik ve başarılar diliyorum. Sonuçta, çocuğunuzun çok şey öğrenebileceği içlerinde.
