Pek çok anne ve baba çocuğuyla o doğmadan çok önce konuşmaya başlar. Bilim adamları, bir bebeğin işitme duyusunun çok erken geliştiğini kanıtladılar, bu nedenle anne karnında bir bebekle konuşmak sadece mümkün değil, aynı zamanda gerekli. Ayrıca, yürümeye başlayan çocukla iletişim zihinsel değil, gerçek olmalıdır. Anne karnında bebekle konuşmak sadece anne için değil baba için de faydalıdır. Bebek doğduktan sonra kendisine en yakın olan kişilerin seslerini zaten tanıyacaktır.
Talimatlar
Aşama 1
Anne karnındaki çocuğa, anne ve babasının onu nasıl sevdiklerini, uzun zamandır beklenen bebeklerinin doğumunu ne kadar sabırsızlıkla beklediklerini anlatılmalıdır. Çocuğa ne kadar harika, kibar, akıllı, yetenekli olduğu söylenmelidir. Anne karnındaki bebekle yapılan konuşmalar çok nazik ve samimi olmalıdır.
Adım 2
Anne adayı herhangi bir günlük aktivite sırasında ve hatta toplum içinde bile kendi kendine konuşabilir. Rahimdeki bir çocuk, sürekli annesinin sesini işitir, onun her zaman orada olduğunu, onu unutmadığını ve ona her zaman şefkatli ve nazik bir şey söylemeye hazır olduğunu bilir.
Aşama 3
Rahimdeki bebeğe bazı sevimli takma adlar verilebilir, örneğin Kozyavochka, Toaddy, Bunny, Bear ve ona böyle deyin. Ebeveynler, bebeklerine nasıl isim vereceklerine zaten karar vermişlerse, doğmamış çocuğa ismiyle hitap ederek onunla konuşabilirsiniz.
4. Adım
Ayrıca anne karnındaki bir bebekle şarkılar yardımıyla konuşabilirsiniz. Şarkı söylerken, anne adayı duygularını ve duygularını bebeğe konuşurken olduğundan çok daha fazla gösterir. Doğal olarak çocuk annesinin sevgisini sadece sesinde değil, tüm vücudunun ve nefesinin titreşimlerinde de hisseder.
Adım 5
Bir anne adayı da en sevdiği kitabı yüksek sesle okumaktan vazgeçmemelidir. Doğmamış bir bebek için böyle bir anne mesleği çok ilginç görünecek. Bir kadının rahmindeki birçok çocuk, bir ya da başka bir annenin kitabının büyüleyici bir planını duyduklarında donar ve kadının mutlu sonundan dolayı sevinir.
6. Adım
Anne karnındaki bebekle günlük iletişim, anne adayı için bir gelenek haline gelmelidir. Örneğin, bir bebekle aynı anda konuşursanız, her seferinde annesinin sesini tekrar duyabileceği anı dört gözle bekleyecektir.
