Çoğu zaman, bir çocuk okul öncesi bir kuruma uyum sürecinde anaokuluna gitmeyi reddeder. Zamanla, durum daha iyiye doğru değişecek, ancak bundan önce ebeveynlerin sabır kazanması gerekiyor.
Çocuğun bahçeye gitmek istememesinin nedenleri çok farklı olabilir - ebeveynlerden ayrılığı algılayamamaktan öğretmeni, rejimi, yemeği sevmemeye kadar. Bu nedenle, her durumda, ebeveynlerin kendi başlarına öğrenmeleri gerekecektir.
Çocuğu bahçeye önceden alıştırmak gerekir ve anne doğum izninden hemen önce çalışmaz. Bu andan önce bile, çocuğa anaokulunda ne kadar eğlenceli ve ilginç olduğunu söylemek gerekir, ancak şimdilik oraya gitmek ve diğer çocuklarla oynamak için çok küçük. Sonra anaokulunu tatil olarak ziyaret etmeyi dört gözle bekleyecek.
İlk olarak bebek, öğretmeni ve çocukları tanıması için günübirlik yürüyüşe çıkarılır. Daha sonra kalma süresi artırılır ve kademeli olarak bir tam güne getirilir. Ancak bundan sonra bile çocuk anaokuluna gitmiyorsa ve evde kalmanın tüm yollarını arıyorsa, ebeveynlerin zorlu bir mücadeleye hazır olmaları gerekecektir.
İlk olarak, zayıflık gösteremez, liderliği takip edemez ve çocuğu evde bırakamaz ve onun için üzülemezsiniz. Ebeveynlerini manipüle edebileceğini hisseden bebek, daha da kaprisli olacaktır. Bu durumdaki liberalizm sadece durumu ağırlaştıracaktır.
İkincisi, bir uzlaşma bulmaya çalışın. Sebep, çocuk için tatsız olan menüde yatıyorsa, yavaş yavaş onu evde pişirerek anaokulu yemeklerine alıştırın. Çocuk öğretmenden hoşlanmadığında veya ekiple ortak bir dil olmadığında, yönetimle görüşmeyi deneyebilir ve neler olduğundan bizzat emin olmak için bir süre çocukla grupta bulunabilirsiniz. Bu, çocuğun daha hızlı uyum sağlamasına yardımcı olacaktır.
Ancak her durumda, çocuk başlangıçta bahçenin kendisi için ebeveynler için çalışmakla aynı sorumluluk olduğunu bilmelidir. Ve sonra burada mücadelenin anlamsız olduğunu anlayacak ve anaokulunda olumlu anlar aramaya zorlanacak.
