Çocuk, etrafındaki dünyayı bağımsız olarak keşfetme yeteneğine sahiptir. Küçük bir kişi, yalnızca ana dilinin yeteneklerini değil, aynı zamanda kendisi için uygun olan diğer yöntemleri de kullanarak, kendisi için anlaşılabilir bir dünya düzeni modeli oluşturmak için yoğun bir şekilde çalışıyor. Ebeveynlere hediye olarak yapılan hamuru figürinler, çizimler, doğal malzemelerden yapılmış el sanatları, kağıt bebekler, bebeğin duygularının iletişim ve ifade dilidir. Ne yazık ki, yetişkinler, çocuklarının iç dünyasının grafik gösterimi için harcanan muazzam entelektüel ve manevi çalışmalarını her zaman hak etme yeteneğine sahip değildir.
Yaygın bir durum: Üç yaşındaki Nikita, annesine onun için hazırladığı bir hediye olarak mutlu bir şekilde verir. Bugün anaokulunda bir derste çocuk annesine nasıl ev, çiçekler ve güneşten oluşan bir resim vereceğini düşünüyordu. Öğretmen, çalışkanlığından dolayı onu övdü. Oğlan annesinin onayını bekliyordu, ama o kayıtsızca kağıda bakarak hediyesini çantaya koydu ve çocuğa eve gitmesini söyledi. Genç kadın, oğlunun ne kadar muazzam bir ruhani çalışma yaptığını tamamen anlayamaz. Nikita onu ne kadar sevdiğini, ne kadar güzel bir evleri olduğunu ve ne kadar mutlu olduğunu göstermek istedi. Teşvik yerine, çocuk bir miktar anne ilgisizliği aldı. Prensip olarak davranışı da anlaşılabilir: işten sonra yorgundu, gün kolay değildi, akşam yemeği pişirmek için acele etmesi gerekiyordu. Şu anda, anne, elbette, oğlu aniden ağladığında veya ona artık onu sevmediğini söylediğinde, eyleminin sonuçlarını yakında göreceğinden şüphelenmez. Bir psikolog randevusunda, ebeveynler, kural olarak, bebeğin bu tür davranışlar için herhangi bir ön koşulu olmadığından şikayet eder. Say, sebepsiz yere yaramaz.
nasıl doğru yapılır
Anne ve baba, çocuğun tüm el sanatlarını bir gülümsemeyle kabul etmeli, çizilen kedi daha çok bir leke gibi görünse bile, övgüde bulunmalı, başını okşamalı, nazik sözler söylemelidir. Çizimi dikkatlice düşünmek, genç sanatçının neyi tasvir etmek istediği hakkında bir soru sormak gerekiyor. Neyin çok iyi sonuçlandığı ve nelerin düzeltilebileceği not edilebilir. Bu yaşta eleştiri yapılmamalı.
Çizimler için ayrı bir klasörünüz ve en iyi el sanatları için bir kutunuz olmalıdır. Çocuklar, yetişkinlerin kendileri hakkında konuştuğu, fotoğraflara veya çizimlerine baktığı samimi iletişim anlarını takdir eder. Böylece çocuk, çalışmalarının sonuçlarına saygı duyar, benlik saygısı oluşturur ve en önemlisi, yaratıcı sürece devam etme arzusunu güçlendirir. Bir oğul veya kız, çizimlerinin yetişkinler için değerli olduğunu hisseder, bu yüzden mutlu bir şekilde yeni bir görev üstlenirler.
Resimli dil, çocukların dünya algısını, zihinsel tutumunu anlamanın anahtarıdır. Bir okul öncesi çocuğun tam gelişimi için yetişkinlerin duyarlılığı, sabrı ve dikkati gereklidir.
