Küçük bir çocukla aynı evde bir hayvan. Bazıları için bu durum oldukça kabul edilebilir, bazıları ise kabul edilemez buluyor. Her ikisi de haklı, kulağa ne kadar çelişkili gelse de. Böyle bir mahallenin ana kuralı, sorunlardan kaçınmaya yardımcı olacak belirli birlikte yaşama koşullarına uymaktır.
Kediler, kural olarak, anne adaylarında ciddi endişelere neden olur. Çoğu durumda, evin her köşesine erişimleri vardır. Ve Toxoplasma'nın taşıyıcıları olarak hizmet eden kedilerdir. Bu hastalık fetüsü çeşitli deformitelerle tehdit edebilir. Enfeksiyon oranı çok düşüktür, ancak dikkatli olunmalıdır. Yapılacak ilk şey, hem hayvan hem de sahipleri için Toxoplasma varlığı için test yaptırmaktır. İkincisi, evcil hayvanınızı yabancı kedilerle iletişim kurmaktan korumaktır. Üçüncüsü, anne adayı kediye bakmamalı, hayvanın bakımını evden birine devretmelidir.
Bu mutlu andan çok önce, ebeveynler endişeye kapılır: bebek yüne alerji geliştirebilir, parazitli hayvandan enfeksiyon riski vardır, köpek bebeği ısırabilir, kedi kaşınabilir. Pek çok olumsuz yaşam öyküsü ve TV raporu korkutucu. Ancak uygulama, çocuğun değil, çoğu zaman hayvanın acı çektiğini göstermektedir. Sahipleri bir süre onu unutur, tamamen bebeğin sıkıntılarına dalmış. Evinizde bir hayvan yaşıyorsa, evcilleştirdiklerimizden sorumlu olduğumuzu unutmayın.
• Tüm evi her gün nemlendirin. Bu dersin süresini kısaltmak için halılardan ve küçük dekor eşyalarından bir süreliğine kurtulabilirsiniz.
• Hayvanın girmesini önlemek için bebek odasının kapısını kapalı tutun.
• Ne kadar güvenli ve sevimli görünse de çocuğunuzu bir evcil hayvanla yalnız bırakmayın.
• Hayvanınızın kaselerini ve tuvaletini bebeğin ulaşamayacağı bir yere koyun.
• Veteriner hekiminizi düzenli olarak ziyaret edin, hayvanınızı aşılayın.
2 ila 5 yaş arası bebek, dış dünyayla iletişim kurmayı ve etkileşim kurmayı öğrenir. Ona iyiliği, zayıf olana bakmayı ve merhameti öğretecek olan hayvanlarla iletişimdir. Tavşan veya kobay gibi gösterişsiz bir evcil hayvan edinin. 5 yaşından büyük çocuklar zaten hayvana bakma sorumluluğunu üstlenebilirler. Bir evcil hayvanı yürümek, beslemek - bu basit şeyler sorumluluk, hoşgörü öğretecek ve yetişkinlik becerilerinde bir tür eğitim görevi görecektir.
Küçük çocuklu ailelerin evcil hayvan seçerken çok sorumlu olmaları gerekir. Köpek almak isteyenler Collie, Poodle, Labrador veya Retriever gibi ırklardan seçim yapmalıdır. Küçük cins köpekler, örneğin, dachshund, cocker spaniel veya Pekingese, sabır ve hoşgörü bakımından farklılık göstermez, daha kısırdır ve bebeğe zarar verebilir. Kedi ırklarından Persler ve Sfenksler, İskoç Kıvrımları ve İngilizler çocuklarla iyi geçinir. Siyam kedisi olan bir çocuğun mahalleye girmesine izin verilmiyor! Konuşma problemi olan çocuklar için konuşabilen bir papağan harika bir arkadaştır. "Dil"de ortak dersler her ikisine de fayda sağlayacaktır.
Amerika ve Avrupa'da, bir çocuğun ve bir hayvanın birleşmesi on yıllardır normal kabul edildi. Bir evcil hayvan seçmeye doğru yaklaşım, basit bakım kurallarına bağlılık, özenli bir tutum sadece zevk değil, aynı zamanda fayda sağlayacaktır.
