"Çocuklar ve köpekler" sorunu birçok ebeveyn için geçerlidir, çünkü er ya da geç hemen hemen her biri "Bir köpek yavrusu istiyorum", "Bir köpek istiyorum" veya "ne sevimli bir köpek, aynısını istiyorum. " Bazı ailelerde yetişkinler bu fikri olumlu karşılar ve köpekleri olur. Peki ya köpekler konusunda tarafsız olan ya da onları hiç sevmeyen ebeveynler ne olacak?
Köpek sadece ailelerin gözdesi ve çocukların dostu değil, aynı zamanda ciddi bir sorumluluktur. Ve bazı yetişkinler için, birçok yeni sorun eklendiğinden, büyük bir rahatsızlıktır: beslenme, eğitim ve öğretim, pençelere, yünlere, dişlere ve kulaklara bakmak, yürümek vb. Ve daha fazla temizlik olacak.
psikolojik yön
Psikologlar, bir çocuğun köpek sahibi olmak istemesinin üç ana nedenini belirledi:
- Bir köpeğin yardımıyla başkalarının gözünde daha başarılı olma girişimi. Böyle bir durumda, bir çocuk için bir köpek, dikkat çekmenin bir yolu, arkadaşları gibi olma girişimi, yeni bir şirkete girmenin bir yolu haline gelir. Çocuk, köpeği bahçede nasıl gururla gezdireceğini hayal eder ve tüm çocuklar köpeği sevmek için onunla arkadaş olmak isteyecektir.
- Yalnızlığı bırakmaya çalışmak. Bu çocukların genellikle oynayacak arkadaşları ve arkadaşları yoktur, bu nedenle köpekler gerçek arkadaşlar ve koruyucular haline gelir.
- Köpek yeni bir oyuncak gibidir. Bazı çocuklar için, özellikle çok küçük olanlar için, çocukların tüm arzuları, güçlü olmasına rağmen, kendiliğindendir. Aynı zamanda köpeğin bir evde 10-15 yıl yaşayabilen bir canlı olduğunu tam olarak anlamazlar ve aynı zamanda onunla ilgilenmek gerekir.
İlk iki neden, ciddi görünseler de, gerçekten alarm nedeni değildir. Çocuklar hala bu dünyada yaşamayı, insanlarla iletişim kurmayı ve etkileşim kurmayı öğreniyorlar. Evde köpek beslemenin bu sorunları çözmeyeceğini anlamak önemlidir. Üçüncü neden ise çocuğun canlı ile oyuncak arasındaki farkları görmemesidir. Çocuğa zaman içinde canlılara karşı şefkat duygusunun aşılanmaması zulme neden olabilir.
Başlamak ya da başlamamak?
Bir köpeğe sahip olmanın temel nedeni, ebeveynlerin yeni bir aile üyesine bakma isteği ve istekli olmalarıdır. Bir çocuk için bir köpek başlatılmış olsa bile, bundan ebeveynler sorumludur.
Çocuk ne kadar yalvarsa, yalvarsa, ağlasa, karnını doyuracağına, yürüyeceğine, yıkanacağına, arkasından temizlik yapacağına söz verirse, çocukluğunun psikolojik özelliklerinden dolayı böyle bir sorumluluğu almaya hazır değildir.
Bazı ebeveynler, evde bir köpeğe sahip olmayı kabul etmeden önce çocukları için testler düzenler. Örneğin, onları her sabah saat 7'de kalkmaya ve oyuncak köpeği gezdirmek için dışarı çıkmaya, her gün süpürmeye ve yeri paspaslamaya zorluyorlar. Ancak bu testleri başarıyla geçmek bile çocuğun gerçek köpeğe tam olarak bakabileceğini garanti etmez. Ve dahası onu eğitmek ve eğitmek için.
Çocuklar büyür, gelişir, ilgi alanları, arzuları ve özlemleri değişir. Bu nedenle, bir çocuğu köpek almayı reddettiğiniz için kendinizi suçlu hissetmemelisiniz.
