Ergenlik, çocuğun vücudunun karmaşık bir yeniden yapılandırılmasının gerçekleştiği, dünya görüşünün ve kendi algısının değiştiği kritik bir yaştır. Bunun sonucu, çeşitli çelişkilerin ortaya çıkması olabilir. Bir genci evden kaçmak, ebeveynlerin psikologlarla birlikte çözmesi gereken en zor sorunlardan biridir.
Gençler neden evden kaçar?
Ergenlik çelişkiler çağıdır, çocuk ya yaşıtları gibi olmaya çalışır, sonra özerkliğini ve benzersizliğini kanıtlamak için elinden geleni yapar. Genellikle bir ergene, kimsenin onu anlamadığı veya takdir etmediği, özellikle de onu bebek olarak algılamaya devam eden ebeveynleri gibi görünüyor. “Yetişkinliğini” kanıtlamak, fikrini hesaba katmak için bir genç evden ayrılabilir. Bu eylem bir isyandır, ebeveynlerle anlayış eksikliğine karşı bir protestodur. Bu gibi durumlarda çocuk çok müreffeh bir aile ortamından dahi kaçabilmektedir.
Çocuğun evden ayrılmasının diğer nedenleri:
- ergenin fiziksel ve psikolojik ihtiyaçlarının göz ardı edilmesi;
- olumsuz aile durumu;
- ebeveynlerden saldırganlık veya sürekli suçlamalar;
- ebeveynler arasındaki skandallar;
- ebeveynlerin boşanması, yeniden evlenme, üvey baba veya üvey annenin ortaya çıkması, başka bir çocuğun doğumu;
- aşırı gözetim veya tam kontrol eksikliği;
- bir gencin "kötü" bir şirketle iletişimi.
Olası evden çıkma nasıl önlenir
Sorunların ortaya çıkmasını beklemeyin, onları önlemeye çalışın. En tehlikeli psikolojik dönem 10 ila 15 yıldır. Bir çocuğun büyüdüğünü unutmayın, sadece sevgiye değil, kişiliğinin kabulüne de ihtiyacı vardır.
Ebeveynler, her şeyden önce, çocuğun büyüdüğü gerçeğini kabul etmeli, fikrini dikkate almalı, onunla ilişkiler dostça, ortaklıklar kurulmalıdır. İlişkinin yönlendirici tarzını ortadan kaldırmaya çalışın. “Dediği gibi olacak”, “İşte ben karar verdim” gibi ifadeler ergenin protesto patlamalarına yol açacaktır.
Çocuğun hayatına ilgi gösterin, arkadaşlarıyla eşit ilişkiler kurun, evin duvarları içinde iletişimlerini teşvik edin - bu şekilde çocuğunuzun etrafında kimlerin olduğunu daha iyi bileceksiniz. Çocuğunuza çeşitli aile sorunları hakkında danışın - onu bir yetişkin olarak algıladığınızı hissetmelidir.
Çocuğun hayatını zenginleştirmeye çalışın - girişimlerini, fikirlerini teşvik edin. Boş zamanları ne kadar ilginç olursa, tembellik ve tehlikeli hobiler için o kadar az zaman kalır.
Çocuğunuzu dinleyin, “Seni uyardım”, “Seninle ilgili her şey her zaman yanlış” gibi ifadelerle sorunlarını paylaşmaktan vazgeçmeyin. Samimiyetini takdir edin ve karşılığında dürüst olun.
Çocuk kaçarsa ne yapmalı
Bir kaçış keşfettikten sonra, çocuğun en son fotoğraflarını ve kıyafetlerinin tanımını alarak derhal polise başvurmalısınız. Hemen ve kendi başınıza kaçağı aramaya başlayın. Bir genç serseriliğe eğilimli değilse ve kötü bir şirketle iletişim kurmadıysa, büyük olasılıkla akrabalarından veya arkadaşlarından biriyle ortaya çıkacaktır.
Kaçıştan önceki son günlerde gencin davranışlarını analiz edin - kiminle konuştuğu, herhangi bir sorundan bahsetti mi? Arkadaşlarıyla konuşun - planlarının farkında olabilirler, ancak onlardan bilgi "çıkarma" zor olacaktır.
Çocuğu bulduğunuzda, onu eve geri döndürmeye çalışmayın. Onu iradesine karşı tutmaya başlarsanız, bir şeyler gizleyin - sadece gencin "hapishaneden" çıkma arzusunu güçlendireceksiniz.
Çocuğunuzu müzakereye davet edin. Kınamalardan kaçının, onun bakış açısını dinleyin ve kendinizi ifade edin. Çocuğu anlamaya çalışın ve gerçekten yaptıysanız hatalarınızı kabul edin. Konuşmada, tüm sorunlara rağmen onu sevdiğinizi vurgulayın.
Gelecekte, olayı akraba veya arkadaşlarınızla paylaşmayın. Zamanla işler iyiye gittiğinde, çocuk davranışından pişmanlık duyabilir, ancak diğer insanların gözünde “şanssız” kalacaktır.
Büyük olasılıkla bir psikologdan tavsiye almanız gerekecek. Aile ortamını analiz etmenize, ergen protestolarının nedenlerini belirlemenize yardımcı olacaktır. Birlikte tüm çelişkileri çözebilir ve ailenize barışı geri getirebilirsiniz.
