20. yüzyıla "cinsel devrim" olarak bilinen bir fenomen damgasını vurdu. Sekse karşı tutum değişti - artık sadece evliliğin bir parçası olarak görülmüyor. Bir erkek ve bir kadın arasında yeni bir ilişki türü doğdu - karşılıklı yükümlülükler olmadan seks.
Modern dünyada, cinsiyetler arasındaki ilişkilerin temelinin seks olduğuna dair yaygın bir inanç vardır. Evlilikte bile temel olmaya devam ediyor ve diğer her şey - birlikte yaşamak, ev, psikolojik bağlılık - bunlar sadece ona eklemeler, seks olmayacak - tüm bunlar evliliği yıkımdan kurtarmayacak. Bu yaklaşımla, tamamen cinsiyete dayalı tüm ikincil şeylerden vazgeçmek doğal görünüyor.
"Özgür" ilişkilerin psikolojisi
Çoğu zaman, cinsiyetin ön planda olduğu bir ilişkinin başlatıcısı bir erkektir. Kadın bunu kabul eder, en azından böyle bir bedel karşılığında onu yanında tutmaya çalışır, çünkü onun ona ihtiyacından daha fazla ihtiyacı olduğunu görür. Ve "karşılıklı yükümlülükler olmadan seks" yapmayı kabul eden bir kadın bile, derinlerde bu ilişkinin sonunda daha fazla bir şeye dönüşeceğini umuyor.
Umut boşuna çıkıyor. Seks, hayvanlarda doğuştan var olan fizyolojik bir ihtiyacın tatminidir ve insandaki bağlanma duygusu cinsel çekim ile doğmadıysa bir daha doğmayacaktır. Bir cinsel partneri "tatmin aracı" olarak görmeye alıştıktan sonra, onu bir insan olarak görmek zaten zor.
Bir partnerle iletişim, sıkıcı olma eğiliminde olan hoş fiziksel duyumlara dönüşür. Tüm pozlar denendiğinde (aslında çok fazla değiller), yenilik isteyeceksiniz, ancak böyle bir ilişkide bir ortakta yeni bir şey keşfetmek imkansız. Eh, bu her ikisiyle de aynı anda gerçekleşirse, ayrılık nispeten ağrısız olacaktır, ancak daha sık bir erkeğe olur - ve bir kadın sadece tek başına acı çekebilirken yeni bir zevk kaynağı aramaya gider. Bununla birlikte, zevk arayan kişi sonsuza kadar eğlenmeyecektir: gençlik ayrılıyor, yaşlı bir adam genç çekici kadınlar için ilginç olmaktan çıkıyor ve yaşlılıkta onu destekleyebilecek bir aile yaratmadı.
İlişki dökümü seçenekleri
En dramatik durumlardan biri, ortaklardan birinin ciddi bir hastalığıdır. Uzun süre yatalak veya sakat kalan bir kişi artık cinsel haz kaynağı olamaz ve başka hiçbir şey insanları bağlamazsa ilişki biter. Aileler bile böyle bir teste dayanamaz. Ama eğer aile bu şartlar altında hala hayatta kalabiliyorsa, o zaman sadece cinsiyete bağlı bir çift asla yaşayamaz. Sonuç olarak insan zor bir ayrılık yaşar ve tam da en çok sevgiye ve manevi desteğe ihtiyaç duyduğu anda yalnız kalır.
Böyle bir çift için bir başka ezici test hamileliktir. İlişkileri sadece cinsiyete dayalı olan kişiler çocuk sahibi olmayacaklardır, ancak hiçbir doğum kontrol yönteminin %100 garantisi yoktur. Hamilelik, maviden bir cıvata gibi böyle bir çiftin hayatına girer. Bir kadın bunu, ilişkilerin yeni bir düzeye geçişi için bir umut olarak algılayabilir, ancak bu tür umutlar nadiren gerçekleşir: en başından beri bir erkek bir kadını "seks oyuncağı" olarak algılarsa, herhangi bir sorumluluk almak istemeyecektir. gelecekte. Üç seçenek vardır: fiziksel ve psikolojik sonuçları yaşamak zorunda kalacağınız kürtaj, çocuğu terk etmek veya babasız büyütmek. Hangisinin daha az kötü olduğunu söylemek bile zor.
Sadece cinsiyetten oluşan bir ilişkinin aksine, cinsiyetsiz bir ilişki çok güçlü olabilir. Bu fenomen "beyaz evlilik" olarak bilinir. Böyle bir ilişkinin bir örneği, Alexander III'ün kardeşi Grand Duke Sergei Alexandrovich ve Hesse-Darmstadt Prensesi Elizabeth Feodorovna'nın evliliğidir. Karşılıklı anlaşma ile, eşler erkek ve kız kardeş gibi yaşadılar, ancak birbirlerine olan sevgileri olağanüstüydü: koca, bir yaşında karısının portresini ve 16 yaşında Elizabeth'in birinde bir portresi olan bir madalyon taktı. mektuplarında kocasından farklı etkinliklere giderek "ayrılmak" zorunda kaldığı için üzüntüsünü dile getiriyordu.
Tabii ki, beyaz evlilik çok az kişinin erişebildiği bir başarıdır, ancak insan ilişkilerinde seksin ikincil, yakınlığın ise birincil olduğunu gösteren parlak bir kanıt olarak hizmet eder.
