Akciğer iltihabı veya pnömoni, solunum sistemini etkileyen sinsi bir hastalıktır. Özellikle bağışıklık sisteminin en zayıf ve en savunmasız olduğu erken yaşlarda birçok komplikasyonla doludur. Hastalığı mümkün olan en kısa sürede teşhis etmek ve tedaviye başlamak önemlidir.
Çocukluk çağında hastalığın gelişiminin özellikleri
3 yaşın altındaki çocuklarda pnömoniyi teşhis etmek en zordur, çünkü hastalık diğer rahatsızlıklara benzer semptomlara göre kendini göstermeye başlar ve çocuk duygularını tarif edemez. Bu yaşta, çocuğun hala hassas bir mukoza zarına sahip kısa ve oldukça dar hava yolları vardır, bu nedenle solunum organları iltihaplanma sürecinin yayılmasına karşı çok hassastır.
Bebekler, akciğerlerin yetersiz havalandırılmasını sağlayan kaburgaların yatay pozisyonuna sahip, zayıf gelişmiş bir göğse sahiptir. Alt ve arka kısımlarda, çocuğun sırtüstü pozisyonda çok fazla zaman geçirmesi nedeniyle sıklıkla kan durgunluğu oluşur. Bunun arka planına karşı, çocuklar sıklıkla atelektazi geliştirir - akciğer dokusunun havasız bölümleri, burada bakteriler genellikle engellenmeden gelişir ve kaçınılmaz olarak solunum organlarının iltihaplanmasına neden olur.
Küçük çocuklarda pnömoni gelişimine katkıda bulunan çeşitli faktörler vardır:
- raşitizm;
- yanlış beslenme rejimi;
- hijyen kurallarının ihlali;
- akut solunum yolu enfeksiyonlarının transferi;
- sindirim sistemi hastalıkları vb.
Çoğu zaman, pnömoni, akut solunum yolu enfeksiyonunun başlamasından birkaç gün sonra ortaya çıkar. Akut solunum yolu enfeksiyonlarının arka planına karşı, solunum yollarının ve akciğerlerin koruyucu bariyerlerinin virüsler tarafından yok edilmesine katkıda bulunan bakteri florasının hızlı bir aktivasyonu vardır. Pnömoni gelişimine yol açan streptokok ve pnömokok gibi çeşitli bakteri türleri solunum sistemine nüfuz eder. Bazı durumlarda, hastalık, grip virüsünün etkisinden dolayı bağışıklık sisteminin genel bir zayıflığının bir sonucudur.
Pnömoni belirtileri
Enfeksiyonun yayılmasının ilk aşamasında, aşağıdaki belirtiler gözlenir:
- cildin solukluğu;
- huzursuz durum;
- uykuda bozulma;
- sık yetersizlik;
- iştah azalması ve dışkı bozukluğu.
Yavaş yavaş, çocuğun sıcaklığı yükselir, genellikle 38 dereceye kadar. Pnömonideki en önemli faktör, solunum yolu enfeksiyonu belirtilerinin hızla ortaya çıkmasıdır: burundan nefes almak zorlaşır, çocuk sık sık hapşırmaya başlar ve kuru öksürük neredeyse hiç durmaz. Nazolabial üçgen alanında ödem görülür. Grip veya yaygın akut solunum yolu enfeksiyonları sırasında, bu belirtilerin çok daha sonra ve genellikle enfeksiyonun geri çekilmesinin arka planında ortaya çıktığını belirtmekte fayda var.
Gelecekte, çocuğun nefes alması ve ritminin ihlali var. Burun kanatları sararır, gerilir ve neredeyse hareketsiz hale gelir. Bazı durumlarda ağızdan köpüklü akıntı gelir, nefes darlığı görülür. Hasta bir çocuğun cildi grimsi olur. Hareketlilik neredeyse tamamen kaybolur ve çocuklar çoğu zaman huzursuz uykuda geçirir.
Pnömoni türleri
Tıpta, iltihaplanma odağının boyutuna bağlı olarak çeşitli pnömoni türleri ayırt edilir:
- Küçük fokal pnömoni. En sık bebeklerde görülür ve nispeten küçük bir odak ile karakterizedir. Hastalık kısacık, çok belirgin semptomları yok.
- Segmental pnömoni: Solunum sisteminin bir veya daha fazla segmenti iltihaplanır. Hastalığın tüm belirtileri açıkça kendini gösterir.
- Krupöz pnömoni: hemen hemen tüm akciğer dokusu iltihaplanma sürecine maruz kalır. Hastalık zordur ve birçok komplikasyonla doludur.
- İnterstisyel pnömoni. Bu, akciğer dokusuna ek olarak, bronşların yakınındaki bağ dokusundan septa ve alveoller etkilendiğinde oldukça nadir görülen bir hastalık türüdür.
Ek olarak, akut ve uzun süreli pnömoni izole edilir. İlk durumda, hastalık altı haftaya kadar ve ikincisinde daha uzun bir süre sürer.
Tıbbi bir ortamda pnömoni teşhisi
Hastalığın seyrinin niteliği ne olursa olsun, belirgin pnömoni belirtilerinin varlığı veya yokluğu, çocuğa doktora gösterilmelidir. Hastalığın tedavisinin başarısı büyük ölçüde doğru ve zamanında tıbbi tanıya bağlıdır. Bir çocuğu kendi başınıza tedavi etmeye başlamak ve dahası, resmi normal bir halsizlik veya örneğin diş çıkarma gibi zararsız bir fenomen olarak yazmak çok tehlikelidir. Tıbbi reçete olmadan ateş düşürücü, öksürük ve antibakteriyel maddelerin kullanılması yasaktır, aksi takdirde bozulmayı önlemek imkansız olacaktır.
Bir çocuk doktoru, bir fonendoskop kullanarak çocuğun vücudunun solunum ve diğer sistemlerinin durumunu belirleyebilir. Bu durumda göğüs bölgesi kalpten duyulmaya başlar. Çocuğa önce güvence verilmelidir, aksi takdirde ağlama ve genel sinir gerginliği kalp atışının ritmini boğacaktır. Tanı sırasında bariz sesler varsa, kalp ritminde bozukluklar varsa, bu hastalığın varlığının ilk belirtisi olur.
Ardından, doktor solunum sistemini dinlemeye devam eder. Çocuklar genellikle çok sessiz nefes alırlar, bu nedenle daha net ve daha net hale getirmek için hafif gıdıklama kullanılabilir. Bundan sonra, nefes alma bir süre daha derinleşir ve daha belirgin hale gelir. Bu anlarda, bebeğin solunumunun özelliklerini de gösterebilen ağlamaya izin verilir.
Doğru tanıyı koymak için doktor, röntgen, tam kan sayımı gibi ek yöntemlerin yanı sıra göğsün araştırılması ve dinlenmesini gerçekleştirir. Enfeksiyonlu enfeksiyonun özelliklerini ve son günlerde hastalığın seyrini belirlemek için ayrıntılı bir ebeveyn araştırması yapılır. Sadece hasta bir çocuğun vücudunun kapsamlı bir değerlendirmesi, tüm ana yöntemleri dikkate alarak, rahatsızlığın nedenini doğru bir şekilde belirlemeyi mümkün kılar.
Küçük odaklı pnömoni veya segmental pnömoni tespit edilirse evde tedavi önerilir. Daha şiddetli ve uzun süreli pnömoni durumunda çocuk hastaneye yatırılır. Tedavi için, özel karışımların solunmasına ve uygun öksürük ilaçlarının alınmasına dayalı olarak infüzyon ve solunum tedavisi kullanılır. Kritik durumlarda, suni havalandırma reçete edilir. Çocuğa immünomodülatör ajanlar verilir. Bebeğin vücuduna zarar vermemek için antibiyotikler sadece aşırı durumlarda reçete edilir. Neyse ki, çoğu durumda, hastalığın zamanında tanınması ve zamanında tedavi, başarılı bir sonuç sağlar.
