Psikologların sosyal algı dediği bir kişinin bir kişi tarafından algılanması, birçok faktör tarafından belirlenir ve aralarında en az değil, ulusal olanlar da dahil olmak üzere çeşitli klişeler vardır.
Bir kişinin bir millete veya başka bir millete ait olması, onu belirli özellikler atfetmeye zorlar. Örneğin, İskandinav ülkelerinin sakinleri genellikle abartılı bir şekilde sakin ve güneyliler - tutkulu ve öfkeli olarak tasvir edilir. Ruslar hakkında klişe sıkıntısı yok. Bazıları atasözlerine bile yansıyor: "Rus uzun süre koşuyor, ancak hızlı seyahat ediyor."
Bu, bu stereotiplerin %100 doğru olduğu anlamına gelmez, ancak içlerinde mantıklı bir tane vardır. Örneğin, Rusya'nın bir yerlisi, iki İspanyol veya Arap arasındaki sıradan bir dostça konuşmayı bir kavga sanabilir. Pek çok Rus öğrencinin bir sömestr için arkanıza yaslanıp sınavdan önceki son günlerde tüm materyalleri inceleme alışkanlığı da öğretmenler tarafından iyi bilinmektedir.
Ulusal karakter özelliklerinin ortaya çıkması doğaldır. Her millet yüzyıllar boyunca kendi yaşam tarzını, geleneklerini ve karakterini şekillendiren belirli doğal koşullarda yaşamıştır.
Kuzey ve Güney
Belirli bir bölge ne kadar kuzeyde bulunursa, bir kişinin yaşamak zorunda olduğu koşullar ne kadar şiddetliyse, tek başına hayatta kalması o kadar zor olur. Tutkulu, huysuz bir mizacı olan, sakin ve makul bir kişiden daha fazla akrabalarıyla kavga etme ve kabile topluluğundan kovulma şansı vardır.
Kuzey topraklarının zorlu koşullarında (örneğin, İskandinav Yarımadası'nda), bu tür sürgünler ölüme mahkum edildi, hayatta kalanlar daha sakindi, atalarının bağlarını koparmadı. Böyle bir "seçimin" olmadığı bir güney ikliminde, mizaçlı insanlar, artan aktiviteleri nedeniyle baskın bir konuma sahip olabilirler. Bu, güneylilerin mizacını ve kuzeylilerin sakinliğini açıklar.
Dağlar ve ovalar
Hemen hemen tüm uygarlıklarda başkentler dağlarda değil ovalarda bulunurdu. Ovada seyahat etmek, mal taşımak daha kolaydır, bu nedenle ticaret ovalarda gelişmiştir. Ekonominin gelişmesi "kendisiyle birlikte çekti", sosyal organizasyondaki değişiklikler, devlet yapılarının ortaya çıkmasına neden oldu. Dağlık alanlar bu süreçlerden daha az etkilenmiştir. Bu nedenle yaylalarda (Rusya'da Kafkasya, Birleşik Krallık'ta İskoçya'nın kuzeyi) yaşayan halklar arasında kabile gelenekleri daha uzun süre korunmuştur.
Çiftçiliğin özellikleri
Eski Slavların ait olduğu tarım halkları, hayatlarını saha çalışmasına göre inşa ettiler. Rusya riskli tarım bölgesinde. Kısa tarım mevsimi, insanları dar bir zaman diliminde ellerinden gelenin en iyisini yapmaya zorladı ve bunu uzun bir görece hareketsizlik dönemi izledi.
Elbette kışın da çalışmak gerekiyordu -sığırlara bakmak, odun kesmek, eğirmek- ama bütün bunlar, tarım mevsiminin köylüden talep ettiği ve bu süre zarfında çok şeyin yapılması gereken muazzam güç kullanımıyla karşılaştırılamazdı. bitti. Rusların karakteristiği olan, uzun süreli hareketsizlik ile nispeten kısa yorucu çalışma dönemleri arasında değişen alışkanlık böyle oluştu; bu, hiçbir zaman tarımla uğraşmamış modern şehir sakinleri arasında bile kendini gösteriyor.
