Ebeveynler, bir çocuğu anaokuluna getirirken, yeni koşulların onun için bir şok olduğunu hatırlamalıdır. Hemen yeni bir yaşam ritmine geçmesi ve ilk başta kaprisler olmadan yapması zor. Ebeveynlerin sabırlı ve kendine hakim olmaları gerekir, ancak yakında bebeği akşamları anaokulundan almanın zor olduğunu fark edecekler, çünkü orada onun için çok ilginç.
Çocuğun adaptasyonunu olabildiğince kolaylaştırmak için önceden hazırlanmalıdır. Onu self servise alıştırmak gerekiyor. Yani tuvalete gitmeyi istemeli, ellerini yıkayabilmeli, kaşık kullanabilmeli ve kendi başına yemek yemelidir. Bu beceriler olmadan, özellikle çocuk daha büyük gruba giderse, anaokulunda onun için çok zor olacaktır. Ayrıca, eğitimcilerden gelen şikayetlerden kaçınamazsınız, sizden sizi bu tür günlük önemsiz şeylere alıştırmanızı isteyeceklerdir.
Anaokulunu sürmeye başlamadan önce bebeği psikolojik olarak hazırlamak gerekir. Bu, göze çarpmayan bir şekilde eğlenceli bir şekilde yapılabilir. Örneğin, oyuncaklarla oynarken hepsinin bahçede oynadığı bir sahne yaratın ve aynı anda "Bahçede ne kadar eğlenceli, ne güzel!" deyin. Küçük çocuğunuza çocukların bahçede ne yaptığını periyodik olarak anlatın. Karakterlerin anaokuluna gittikleri, orada nasıl oynadıkları, yemek yedikleri, öğretmenlere itaat ettikleri masallar satın alın. Psikolojik hazırlığa "X" anından bir hafta önce başlarsanız, elbette sonuç sizi memnun etmeyebilir. Bu nedenle, bebeğinize yaklaşan olayı mümkün olduğunca erken anlatın.
Ebeveynler, iletişim kurmak için grubun gelecekteki bakıcılarını önceden tanımalıdır. Böylece anneler ve babalar, kurum çalışanlarını çocuğunun herhangi bir özelliği, onunla nasıl iletişim kuracakları, neleri yapıp neleri yapamayacağı konusunda uyarabilecekler.
