Çocuk her zaman itaatkar ve sakin büyümez. Bazen bebeğin davranışı agresif bile olabilir. Bu durumda, sorunu hızlı bir şekilde tespit etmek ve çözmeye başlamak önemlidir.
Saldırganlık ve saldırganlık arasındaki fark nedir?
Saldırganlık, bir kişiye veya bir grup kişiye (psikolojik, fiziksel, maddi) zarar vermeyi amaçlayan bir eylemdir. Yani, bu durum tarafından üretilen belirli bir eylemdir. Normalde, dış koşullar tarafından kışkırtıldığında, sağlıklı bir insanda saldırganlık belirtileri nadiren görülebilir. Ancak saldırganlık, bir kişilik özelliğini ifade eden tamamen farklı bir kavramdır. Ve eğer bir çocuğun tam olarak istikrarlı saldırgan davranışı varsa, bu konuda bir şeyler yapılması gerekir. Ancak önce saldırganlığı doğru bir şekilde tanımlamanız gerekir, çünkü her zaman sadece kavgalarda ve bağırışlarda kendini göstermez.
Agresiflik hangi özelliklere sahiptir?
Bir saldırganlık eyleminin henüz saldırganlık olmadığını anlamak önemlidir, ancak saldırganlık mutlaka amaçlı yıkıcı eylemlere yol açmaz. Negatiflik, aşırı kızgınlık, aşırı sinirlilik, çelişki, öfke ve tabii ki bazen hırçınlık ve gürültü gibi kişilik özelliklerinde kendini gösterebilir. Aynı zamanda, çocukların saldırganlığının da bir takım olumlu özellikleri vardır: aktivite, bağımsızlık, bağımsızlık, inisiyatif. Ancak çocuğun ruhu, oluşum eksikliğinden dolayı, çoğu zaman tam olarak olumsuz tezahürleri seçer.
Agresif bir çocuk nasıl tanınır?
Saldırgan bir çocuk, çoğu isteğe öfkeli ve sinirli bir şekilde yanıt verir, kabadır ve sesini yükseltir. Diğer çocuklarla iletişimde bağımsızlık ve liderlik unsurları gösterir, çocukları sürekli eleştirir ve onlara bağırır, gücenir, intikam alır. En göze çarpan ve yaygın özelliklerden biri sözlü saldırganlıktır: bir çocuk yetişkinler de dahil olmak üzere diğer insanları eleştirir ve isimlerini söyler. Oldukça sık, bu olumsuz özellik, maddi nesnelerin ele alınmasında kendini gösterir: oyuncaklar uzun sürmez, kitapların birçok sayfası çizilir veya yırtılır, kırılgan nesneler öfke nöbetlerinde fırlatılır ve kırılır. Ve elbette, en belirgin gösterge: çocuğun kendisi çatışmaları kışkırtır, kavga etmeye başlar, vurur, tırmalar, ısırır, başkalarının eşyalarını bozar.
Yukarıda açıklanan davranış kalıbını bulursanız, bir çocuk psikoloğuna başvurmalısınız. Bunun çözülebilir bir sorun olduğunu anlamak önemlidir, sadece kaynağını bulmanız ve gerekli önlemleri zamanında almanız gerekir.
