Ünlü bir dedektif olan Sherlock Holmes bile bebeğin yanında bir amatör gibi görünüyor. Sonuçta, küçük araştırmacı hiçbir şeyi kaçırmayacak. Artık algılamayı geliştirmek için birçok farklı metodoloji var, ancak en ilginç olanı oyun. Tabii ki, çocuğun kare, üçgen veya dairenin ne olduğunu söylemesi için henüz çok erken. Ancak eğlenceli bir oyun biçimi kullanarak, çevredeki nesneleri çeşitli özelliklerine göre ayırt etmeyi öğretmek oldukça gerçekçidir.
Yeni doğan bebeğin yeni bilgi kaynakları var: gözler ve burun. Küçük burun kokuları tanımaya başlar. Gözler ışığa uyum sağlamaya başlar. Çocuk herhangi bir sonuç çıkarmayı öğrenir. 2 aya kadar görme netleşir. Bebeğin yaşamının bu dönemi, beynin bu görüntüleri birbirine bağladığı gerçeğiyle işaretlenir. Artık eller tamamen yaramazken bu oyuna girmeye başlıyor. Ancak üç aylıkken bebek gayret gösterir ve kol ve bacakların bilinçli kontrolünü sağlar.
5 aylıkken, reflekslerin koşulsuzdan koşulluya geçişi vardır. Bir yürümeye başlayan çocukta duyusal algı gelişir ve eylemlerin farkındalığı ortaya çıkar. Yedi ila sekiz aylıkken bebek sadece sevdiği oyuncağı kapmakla kalmaz, aynı zamanda onu atmaya da çalışır. Bu dönemde ebeveynlerin oyuna katılımı son derece gerekli hale gelir. Küçük adamın yetişkinlerin hareketlerini ve jestlerini taklit etmesi, onları taklit etmesi son derece ilginçtir.
Çocuk büyür ve onun yerinde olması gitgide zorlaşır. Onu oyunla cezbetmek için mevcut herhangi bir yolu kullanabilirsiniz. Örneğin, tercihen büyük boyunlu bir şişeye küçük nesneler koyun. Bundan sonra, kapağı sıkıca vidalamanız gerekir. Boyun parlak bir şeyle dekore edilebilir. Şimdi küçük araştırmacının ortaya çıkan cihazla ilgilenmesine izin verin. On ila on beş dakika boyunca kesinlikle götürülecek. Ancak, daha sonra çekmecelerin tüm içeriğini çıkararak çekmeceli sandıkları sökmeye gidecek. Küçük araştırmacıdan dolapların güvenliğini ve korunmasını sağlamak için herhangi bir fiş satın alabilir, çekmeceleri bir kurdele ile koruyabilirsiniz. Bu bebeği bir süreliğine durduracaktır. Ancak, birkaç hafta veya bir ay geçer ve çocuğun beyni bu zor görevi çoktan çözecek ve "kasa"yı açmayı öğrenecektir. Şimdi bir çocuğun şeylerin özünü anlaması son derece önemlidir. Bu nedenle, şimdi yürümeye başlayan çocuğun eline düşen tüm oyuncaklar, içinde ne olduğunu görmek için parçalara ayırmaya çalışır. Bebeği şu anda düzeltmek veya düzeltmek gerekli değildir, ebeveynlerin asıl görevi yardım etmektir, ancak hiçbir şekilde müdahale etmemektedir.
