İnanç, bir müminin hayatında silinmez bir iz bırakır. Işığı kesinlikle her şeyi aydınlatır - düşünceler, niyetler, eylemler, diğer insanlara karşı tutum. Ama Allah'a inanmayan biri için hayat bambaşka özellikler kazanır.
Bir mümin için önemli olanın Tanrı'ya inanmak değil, yani Tanrı'nın var olduğu bilgisi değil, bu bilginin doğurduğu sonuçlar olduğunu anlamak gerekir. Bütün büyük dinler, insan ruhunun ölümsüz olduğunu iddia eder, bu nedenle, kişi gerekli manevi deneyimi kazanacak, orada değerli olanı bu yaşamın sınırlarının ötesinde alacak şekilde yaşamalıdır.
Ama insan Allah'a ve ölümden sonraki yaşama inanmazsa her şey değişir. Büyük ölçüde insan ruhu tarafından belirlenen tamamen farklı değerler ortaya çıkıyor.
Ne için yaşamaya değer
Bir insan mutlu olmalı, Tanrı'ya inanmayan biri için bir yaşam yolu seçerken belirleyici olan bu kuraldır. Ancak mutluluk kavramı herkes için farklıdır. Biri için bir aile, diğeri için - yeteneklerini gerçekleştirme fırsatı, üçüncüsü için - kendini gerçekleştirme, kendini aşma, yeteneklerinin sınırlarına ulaşma susuzluğu. Sonunda, bazıları için hayat, şöhret, prestij, zenginlik için sonsuz bir yarış haline gelir.
İlginç bir gözlem var: manevi bir insanda, yüz yaşlılıkta bir yüze, ruhsuz bir insanda - bir yüze dönüşür. Belki bu ifade kulağa pek hoş gelmiyor ama özü çok doğru bir şekilde yansıtıyor. Manevi bir insan olmak için Tanrı'ya inanmanız gerekmez - vicdanınızı ve ruhunuzu dinlemeniz yeterlidir. Sana asla kötü bir şey söylemezler. Aksine, mutluluğa götürecek tek yolu bulmanıza yardımcı olacaklardır.
Kalbi hızlandıran, çeken, büyüleyen, neşe ve cesaret veren en içteki şeyi tanımlamak çok önemlidir. İnsanlar hayallerini bu şekilde bulurlar - biri okyanusu fetheder, diğeri uzayı. Üçüncüsü bilimsel keşiflerden, dördüncüsü sanattan vb. etkilenir. vb. Doğru bulunan bir yol mutluluk getirir, zamanı geldiğinde bir kişinin bu dünyayı sakince terk etmesine izin verir - boşuna yaşamadığını bilerek. Bir şey yaptığını, bir şey elde ettiğini. Ya da en azından pes etmedi.
İkincisi de çok önemlidir. Hiçbir şey elde edemezsiniz, ancak başınızı dik tutarak bırakın. Teslim olmayanlar, kadere ve koşullara boyun eğmeyenler. Risk almak ve kaybetmek, riske girmemek ve hayatın boşa harcandığına pişman olmaktan daha iyidir.
Hedef seçimi
Hedef seçerken para ve prestiji düşünmeyin. Size gerçek neşe veren şeyi arayın. Bir kural var: Bir kişi kendi yoluna giderse, ona yaşam için ihtiyacı olan her şeyi verir. En önemli şey, tekrar ediyoruz, mutluluktur. Ve hiçbir para onun yerini tutamaz.
Yolu sadece mutluluk ve neşe değil, aynı zamanda gençlik de verir. Kendi işini yapan bir kişi, olgun bir yaşa kadar dinç, iyimser ve hayata ilgi duymaya devam edecektir. Ve tam tersi, kendi işini yapmayan, hayaline ihanet eden bir kişi hayata olan ilgisini kaybeder. Her şeye sahip olabilir ama bu ona mutluluk getirmez.
İnanca dönersek, eski bir ifadeyi hatırlayalım - Tanrı, Kendisine inanmayanlara bile inanır. Saf fikirli bir ateist, hayatı boyunca Tanrı'nın görünmez desteğini hissedecektir - tam da vicdanına göre yaşadığı için. Bir şeyler öğrenmek, bir şeyler başarmak, bir şeyler başarmak için içtenlikle uğraşanlar da destek göreceklerdir. Para ya da şöhret uğruna değil, başarı uğruna çabalarlar. Üstesinden gelmek adına, yeni sınırlara ulaşmak adına. Bütün bunlar, bir kişinin büyümesine ve gelişmesine izin veren gerçek manevi özlemlerdir.
Zamanın çok hızlı geçtiğini her zaman hatırlamakta fayda var. İyi bir ilke vardır: Her eylemi, her eylemi hayatta yaptığınız son şeymiş gibi yapın. Bu, hayata tamamen yeni bir kalite verir - zenginleşir, ödün vermez. Yarın yok - sadece bugün var, şimdi. Ve bu "şimdi" kusursuz bir şekilde yaşanmalıdır - böylece pişman olacak bir şey kalmaz.
