Babalar ve çocuklar sorunu ebeveynleri her zaman endişelendirmiştir, ancak bu sorun özellikle ergenlik döneminde akuttur. Bu dönemde bildiğiniz gibi otorite değişikliği olur, anne ve babanın değil, arkadaşların ve akranların görüşleri çocuk için önemlidir.
Bir başka sorun da ergenin kendisine farklı bir bakış açısıdır: Kendisini bağımsız bir yetişkin olarak görürken, ebeveynleri için hala kontrol edilmesi ve korunması gereken bir çocuktur.
Bir gençle iyi geçinmek için bir yetişkinin anlayış ve sabır göstermesi gerekir. Bir gencin zaten karar verebilen ve eylemlerinden sorumlu olan az çok bağımsız bir kişi olduğunu anlamak önemlidir. Bu, her şeye düşkün olması ve tam bir seçim özgürlüğü verilmesi gerektiği anlamına gelmez. Ancak bu durumda tolerans makul sınırlar içinde gösterilmelidir.
Ayrıca bir gencin hayatında meydana gelen olaylara daha fazla ilgi göstermeye değer. Ancak bu müdahaleci olmanız gerektiği anlamına gelmez, sadece çocuğun yalnız olmadığını ve ebeveynlerin onun hayatında yer almasının önemli olduğunu göstermeniz yeterlidir.
Hayattaki her insan için kendi deneyimleri çok önemlidir. Bir genci her şeyde kontrol etmemelisiniz, kendi hatalarını yapmasına ve onlardan öğrenmesine izin vermelisiniz. Durumlar farklıdır ve bu durumda ebeveynin kendisinin nasıl davranacağını kimse bilemez.
Bir genç artık bir çocuk değil, henüz bir yetişkin değil, bu nedenle her durumda kendisine en yakın insanlardan destek ve korumaya ihtiyacı olduğu akılda tutulmalıdır.
