Çocukluktan ergenliğe geçişe, ebeveynlerden biraz uzaklık eşlik eder. Bu, ayrılma adı verilen doğal bir süreçtir. Çocuk bir kişi olarak şekillenmeye başlar, bireysellik ve kendi "Ben" duygusunu kazanır. Buna genellikle ailede çatışmalar ve psikolojik sorunlar eşlik eder.
Talimatlar
Aşama 1
Ebeveynler, bir gencin bağımsızlık kazanmasına hazır olmalı, çocuğunu mümkün olan her şekilde desteklemeli ve yardım etmelidir. Yetişkinler her zaman bu değişiklikleri kabul etmeye ve anlamaya hazır değildir. Genç sorular sormaya başlar: "Neden ben?", "Ben kimim?" Yetişkinlerin dünyasına çıkışın “ebeveynlerinin çocuğu”ndan daha kesin bir kişi tarafından gerçekleştirilmesi gerektiğini anlar.
Adım 2
Genç, farklı yeni roller, farklı davranış modelleri denemeye başlamalıdır. Bu, aileden ayrılarak toplumda yapılmalıdır. Ancak çocuk, ebeveynlerin ona güvenilir bir arka ve koruma sağladığına kesinlikle ikna edilmelidir. Yani, bir rolü denedikten ve başarısız olduktan sonra, bir genç geri gelebilir ve kendisi için yeni bir şey bulmak için iyileşebilir.
Aşama 3
Güçlü ve sağlıklı bir ailenin çocuğa bağımsızlık için daha fazla şans verdiği ortaya çıktı. Bir genç aile içinde kendisi için alışılmadık roller oynarsa, ebeveynlerine bağımlılıktan kurtulması daha zor olacaktır. Çocuk bakıcısı, çocuk uzlaştırıcısı, çocuk eğitimcisi aileyi öyle kolay terk edemez, bu durumda aile çökmeye başlar.
4. Adım
Ebeveynler bilinçsizce bir gence hastalıklarını şiddetlendirerek şantaj yapmaya başlayabilirler, "Orada kimsenin sana ihtiyacı yok", "Kimse seni bizim kadar sevemez", "Zalim bir dünyada hayatta kalamazsın." Bu sözler bir yetişkinin ebeveynlere duygusal bağımlılıktan kurtulmasını engeller, seçtiği kişiyle tam teşekküllü bir aile kuramaz.
Adım 5
Ayrılık başarılı olursa ve bu anne ve babanın büyük bir meziyetiyse, duygusal ayrılık eşit bir temelde iletişime yol açar. Bir genç, sohbetlere ve aile işlerine tam teşekküllü bir kişi olarak katılır, daha açık ve dürüsttür, istediği zaman yardım isteyebileceğini kesin olarak bilir.
6. Adım
Dış dünyadan korku belirtileri fark ederseniz, ebeveynlerinizin görüşlerine güçlü bir bağımlılık, sessiz kalmayın, bu sorunu ailenizle tartışın. Sevdiklerinize ve sevdiklerinize bakım için çok minnettar olduğunuzu, ancak kendi başınıza yaşamaya başlamanız gerektiğini açıklayın. Hiçbir şekilde iddiada bulunmayın veya ebeveynlerinizi suçlamayın. Zarar verme olasılığını dışlamak için sözlerinizi düşünün.
7. Adım
Anne ve babaya olan sevginizden, onların yardım ve desteğine olan umudunuz hakkında, onların tavsiyelerini kabul etme arzunuz hakkında konuştuğunuzdan emin olun. Sonuçta, zaten yetişkin bir çocuğun ebeveynlerinden ayrılması, ilişkilerinin sona erdiği anlamına gelmez ve karşılıklı yardım olasılığını dışlamaz.
