Bir çocuğun güçlü ağlaması hem nesnel hem de öznel nedenlerden kaynaklanabilir. Bebek düşmüş, korkmuş veya kırılmış olsun, sakinleşmesine yardımcı olmak önemlidir.
Talimatlar
Aşama 1
Bebeğinize nazikçe sarılın. Vızıldamaya veya pelteklemeye gerek yok, sadece çocuğu bir süre sıkıca tutun. Desteğinizi, bakımınızı, korumanızı hissetmesine izin verin. Dokunsal temas, fiziksel bir yaralanma veya zihinsel şoktan sonra daha hızlı gitmenize yardımcı olacaktır. Tabii ki, bu sadece nispeten küçük olaylar için geçerlidir ve çocuğun sağlığı risk altında olduğunda değil.
Adım 2
Bebeğinizin nefes almasına uyum sağlayın. Bir ritim yakalayın ve onunla uyum içinde nefes alın. Sonra yavaş yavaş daha yavaş, daha derin, daha sakin nefes almaya başlayın. Çocuk bilinçaltında sakinleşmeye başlayacak ve ayrıca daha kademeli olarak nefes alıp vermeye başlayacaktır.
Aşama 3
Bebek ağlamayı bıraktığında durum hakkında konuşun. Sadece yüksek sesle ne olduğunu söyle. Bu, çocuğun travmayı tanımasını ve onunla uzlaşmasını kolaylaştırır. Özellikle çocuğun davranışlarıyla ilgili olarak tarafsız bir ton tutmanız ve takdir veya tartışma sözlerinden kaçınmanız gerekir.
4. Adım
Durumun analizi, bebek tamamen sakinleştiğinde daha sonra yapılabilir. Hoş olmayan bir durumdan kaçınmak veya kazanın olumsuz sonuçlarını azaltmak için neler yapılabileceği hakkında konuşun.
Adım 5
Yetişkin davranışında birkaç önemli nokta daha vardır. Sakin bir ton koruyun. Olanların boyutunu kabul etmeyin. Çocuk üzüldüğünde, durumun saçmalık olduğunu söyleme. Yani bebeği sadece kendinize yabancılaştırıyorsunuz. Bunun yerine, tepkisini anladığınızı ve kabul ettiğinizi gösterin. Ancak burada da aşırıya kaçmamak ve abartmaya başlamamak önemlidir.
