Kendine güven, belirli bir durumu doğru bir şekilde halledebileceğinize olan inançtır. Bunu yapmak için gerekli bilgi, beceri ve yeteneklere sahip olmanız gerekir. Çocuklarda güven, eğitim sürecinde oluşur.
Talimatlar
Aşama 1
Ebeveynlerin çocuğun yeteneklerine karşı tutumu, çocukların güvenini geliştirmede önemli bir rol oynar. Çocuğu faaliyetlerinde destekleyebilir, hataları anlamasına ve dikkate almasına yardımcı olabilir, sorunu çözme seçeneklerini açıklayabilir, ona gerekli bilgileri bulmasını öğretebilirler. Bu durumda, çocuk hata yapmanın korkutucu olmadığını bilecektir. Ana şey, bir hedef belirlemek ve uygulanmasını sağlamaktır. Çocuğa hedefe giden yolda birçok zorlukla karşılaşılabileceği anlatılmalıdır. Ondan korkmamasını öğret. Zorlukların üstesinden gelmede deneyim ve kararlılık oluşur, karakter temperlenir.
Adım 2
Ayrıca, ebeveynlerin kendi örneği önemlidir. Kendilerinden emin değillerse, belirli bir sorunun çözümü hakkında şüpheler gösterirlerse, çocuklarına güven duymaları zor olacaktır. Doğruluklarıyla ilgili sürekli şüpheler çocuğu güvensiz kılar. Ve tam tersi, cesur, kendine güvenen ebeveynleri gören çocuk, onlar gibi olmaya çalışacaktır. Zamanla, davranışlarından sorumlu olmayı da öğrenecektir.
Aşama 3
Kolektif, çocuklarda özgüven oluşumunu etkiler. Bir çocuk bir gruba kabul edilirse, diğerleri onun fikrini kabul eder, onu dinler ve zamanla yeteneklerine güvenir. Bu aynı zamanda çocuğun çeşitli etkinliklere katılımından da etkilenir. Bir performans hazırlamak ve seyirci önünde performans sergilemek önemli bir deneyimdir. Faaliyetlerinin sonuçlarının başkaları tarafından olumsuz değerlendirilmesinden korkmayacak ve yapıcı eleştiriyi algılamayı öğrenecektir.
4. Adım
Aynı zamanda, çocuğun takıma ne kadar güvendiği de büyük ölçüde öğretmene bağlıdır. Görevi, her çocukta güven oluşumu için koşullar yaratmaktır. Reddedilen çocukların gruba girmesine izin verilmemelidir. Her çocuk farklıdır. Bireysel yeteneklerini hesaba katmak, güven geliştirmek için bir platform sağlar.
