Bu botları istemiyorum! Piyano çalmak istemiyorum”! Bu sözleri çocuğunuzdan ne sıklıkla duyuyorsunuz? Bu davranışın nedenlerini anlamaya ve küçük bir çocuğun anlaması zor olan şeyleri yapma ihtiyacında ısrar etmenin, ebeveynlerin her zaman haklı olmadığını anlamaya değer …
1. İddialarımızda yeterli miyiz?
Bir çocuğun görüşlerini savunması çok önemlidir. Onu dinle. Örneğin, sırayla bir sonrakine geçmek için ilk oyunu kaldırmayı istiyorsunuz ve talep ediyorsunuz, ancak çocuğun farklı bir fikri var: onları birleştirmek ve önceden hazırladığı yeni oyunla oynamaya devam etmek istiyor.
Bu durumda anlaşmazlık kaçınılmazdır. Kararınızı protesto edecek ve kendi kararını savunacak, bu durumda ona "neden?" Sorusunu sormanız gerekiyor. Belki de argümanları oldukça ağır olacak ve bakış açınızı değiştireceksiniz. Bundan korkma.
2. Ebeveyn veya çocuk seçimi?
Şimdiye kadar, birçok ebeveyn ve uzmanın bu konuya farklı bir yaklaşımı var. Elbette ebeveyn iradesi gerçekleşir ve ebeveynlerin seçimi bu mesleklerin gelecekte faydalı olabileceği gerçeğiyle haklı çıksa ve çocuk neden bu anlaşılmaz şeyleri yapması gerektiğini anlamasa bile, her zaman yapmak zorunda kalacaksınız. direncin üstesinden gelmek.
Burada böyle bir çözümü varsayabilirsiniz (hala kendi başınıza ısrar ettiyseniz). Çocuk ilerleme kaydediyorsa, ebeveynin seçimi haklıdır. Burada yetenekler var ve aktiviteye yatırım yapmaya değer. Başarılar önemsiz ise, çocuğun arzusu ve muhtemelen gerekli nitelikleri yoktur. En zor şey yetenekleri değerlendirmektir ve eğer çocuğun yardımıyla kendilerini gösterirlerse, onları geliştirmeye yardımcı olmalısınız.
3. Kim emirleri sever?
Sipariş verildiğinde beğenir misin? Adresinizde duysaydınız ne cevap verirdiniz: “Bulaşıklar için bir tabağa daha fazla sıvı dökün. So-a-k, daha iyi yıka, görüyorsun, kir kalıyor!.
En iyi durumda, duygusal durumunuz aynı seviyede kalırsa, cevap vereceksiniz: "En iyisinin ne olduğunu biliyorsanız, o zaman yapın!"
Yetişkinler gibi birçok çocuk yönergeleri sevmez. Yatağı toplamaya, bulaşıkları yıkamaya, ev ödevlerini kendileri yapmaya hazır olabilirler, ancak ebeveynlerinin sinirlilik hali onları bastırır ve inatçı olmaya başlarlar. İş bitene kadar eleştiriden kaçının.
4. Yerinizde durun!
Çocuğun fikrini savunmaya hazır olduğu 2 psikolojik dönemi düşünmeye değer.
Birincisi “üç yıllık kriz”. “İstemiyor” çünkü ailesinin ona sunduklarını kabul edemiyor. Bu bir tavlama zamanı, bu yüzden sabırlı olun.
İkinci dalga büyüme (ergenlik) dönemi, kişinin toplumdaki yerini belirleme dönemidir.
Çocuğa daha fazla bağımsızlık ve en azından bazı kararları kendi başına verme yeteneği verilmelidir. Bu durumda, genç onlardan sorumludur ve ebeveynlerle yalnızca ilke konularında tartışır ve önemli miktarda aptal kavga ve kapris sonunda ortadan kalkacaktır.
