Sanki dün bebeğiniz beşiğinde sessizce horluyormuş gibi. Ve ona baktınız ve kemiklerinin mümkün olan en kısa sürede güçleneceğini ve kendisinin oturabileceğini, ayakta durabileceğini, yürüyebileceğini hayal ettiniz. Ve şimdi bir yıl geçti. Çocuk bir kıpırtıya dönüştü ve dünyayı büyük bir ilgiyle incelemeye başladı. Ve zaten "kabak" gibi bir beşikte yattığı zamanları özlemle hatırlıyorsunuz.
Yeni yürümeye başlayan bir çocuğun kaprisleri ve öfke nöbetleri sizi çıldırtıyor. Görünüşe göre "hayır" kelimesini anlamadığı için suçlanacaksın. Kendinizi suçlamak için acele etmeyin. Bütün bu kaprisler, bir yaşında bir çocuğun psikolojik krizinden başka bir şey değildir.
Psikologlara göre bir yıllık kriz tüm çocuklar tarafından yaşanıyor. Bu yaşta bebekler gelişimde bir geçiş dönemine girerler. Çocuk, kural olarak, zaten güvenle ayakları üzerinde durur, kendi başına yürür, etrafındaki şeyleri mümkün olduğunca çok incelemeye çalışır. Ama bunların hepsi onun için güvenli değil. Sıcak bir fırına dokunamayacağınızı biliyorsunuz - yanabilirsiniz ya da sokaktan çöp toplamamalısınız - hastalanabilirsiniz. Ve bebek henüz bu tür kavramlara aşina değil, bu yüzden ona "hayır" dediğinizde sinir krizi geçiriyor.
Çocuğu "direnmeye" çalışan bazı ebeveynler, altına tokat atar veya ona bağırır. Ancak bir yaşında bir bebek hala fiziksel cezanın ne olduğunu anlamıyor. Papa'yı aldıktan sonra ağlayacak ve daha yüksek sesle çığlık atacak. Bu nedenle çocuğa vurmak veya sesini yükseltmek sorundan kurtulmanın bir yolu değildir. Ama kırıntıların vazoyu kırmasına ve kırıntılarından zarar görmesine izin vermek de imkansızdır. Nasıl olunur?
meraklı çocuklar
Her şeyden önce, evdeki tüm tehlikeli nesneleri uzaklaştırın, böylece bebek onlara sadece erişemez, aynı zamanda onları görebilir. "Yasak" dan bir şey hala çocuğun eline düşerse veya ona kristal bir bardak veya vazo vermekte ısrar ederse, merakını bastırmayın, kategorik olarak hayır. Aksi takdirde, yürümeye başlayan çocuk halsizleşebilir ve hiçbir şeye ilgi duymayabilir. Bu konuyu onunla birlikte düşünün. Çocuğunuz ütü veya fırın gibi sıcak nesnelere ilgi duyuyorsa, onlara dokunmanın zarar vereceğini açıklayın. Sanki sıcak nesneye kendin dokun ve yanmış gibi yap. Ardından çocuğunuzu daha güvenli bir şeye çevirin. Örneğin, silikon fırın kapları veya parlak renkli plastik kaplarla ilgilenmesini sağlayın.
Annenin kuyruğu
İlk yılın krizini yaşayan çocuklar, mümkün olduğunca kendilerine, özellikle de annelerine dikkat çekmek isterler. Anne bütün gün evde çocukla birlikte olsa bile, onu kuyruk gibi takip eder, kollarını ister, onunla oynamayı talep eder. Ve annemin çamaşırları yıkaması, daireyi temizlemesi, akşam yemeği pişirmesi, bir sürü şeyi yeniden yapması gerekiyor. Her şeyi yapacağımı düşünüyor, sonra oynayacağız. Ama bebeğin şu anda ilgiye ihtiyacı var. Sinirlerinizi kurtarmak için her şeyi yarım saat ertelemek daha iyidir. Bu zamanı yürümeye başlayan çocuğa ayırın: onunla oynayın, şiir okuyun, tekerlemeler okuyun, şarkı söyleyin. Bir süre sonra çocuk hiçbir yere gitmeyeceğinizi anlayacak ve kendi başına sessizce oturabilecek ve ev işlerini tamamlamanıza izin verecektir.
Atkuyruğu ile ilgili bir diğer sorun da annenin tuvalete bile gidememesidir. Tuvalet kapısının arkasına saklandığınız anda karşı taraftan yürek burkan bir çığlık duyulur. Çocuk annesinin geri dönmeyeceğinden korkar ve bu nedenle ağlar. Tuvaletinizle yaratıcı olmaya çalışın. Yanınıza parlak çizimler, etiketler veya şeker ambalajları alın. Onları birer birer kapının altından geçirin ve bebeğinizden kapının diğer tarafında da aynısını yapmasını isteyin. Bazen çocuğun orada olduğundan emin olmak için annesinin sesini duyması yeterlidir, bu nedenle şarkılar söyleyin veya şiirler veya tekerlemeler okuyun.
Çocuklar annenin ruh haline çok duyarlıdır. Sakinseniz ve yanınızdaki çocuk rahat hissediyorsa. Eğer çıldırırsanız, bebek de histeriktir. Bu nedenle sabırlı olun, kediotu tentürü gibi hafif bir sakinleştirici bulundurun. Geçiş yaşı kesinlikle sona erecek ve çocuğunuz tekrar sakin ve itaatkar hale gelecektir.
