Birçok aile, çocuk kıskançlığının ne olduğunu ilk elden bilir. Böyle bir durumun ortaya çıkmasını önlemek için anneler ve babalar, hamilelik sırasında bile bunun nasıl önleneceğini önceden düşünmelidir.
Ebeveynler en büyük çocuğa mümkün olduğunca çok dikkat etmeli, onunla çok zaman geçirmeli, ona sevgi dolu sözler söylemeli, bir erkek veya kız kardeşin ortaya çıkmasına hazırlanmalı. Büyük çocuğun hala çok sevildiği ve sevildiği gerçeğine vurgu yapılmalıdır.
Bebek doğduğunda, anne sürekli olarak büyük çocuğa, yeni doğduğunda ebeveynlerinin de onunla çok zaman geçirdiğini söylemelidir. Anne ve baba, mümkünse, büyük çocuğu kendilerinden uzaklaştırmamalı, tam tersine yardım istemeli, ona danışmalıdır.
Çocuk kıskançlığı nasıl ortaya çıkar?
Farklı çocuklarda kıskançlık, farklı şekillerde ve farklı güçlerle kendini gösterir. Daha büyük bir çocuğun kıskançlığı varsa, kafasında çok çeşitli düşünceler taşıyarak kendi içine çekilebilir.
Daha büyük bir çocuk, ebeveynlerinin dikkatini ve sevgisini kimin maddi veya manevi olarak daha fazla aldığını karşılaştırmaya başlayabilir.
Çoğu zaman, çocukluk kıskançlığı, beş yaşına ulaşmamış çocuklarda görülür. Şu anda, hala ebeveynlerine çok bağımlılar ve fazla bir şey anlayamıyorlar.
Bazı insanlar için çocukluk kıskançlığı duygusu ömür boyu kalır, bu nedenle ebeveynler çocuklukta bile bir çocuğun kıskançlığıyla başa çıkmak için her şeyi yapmalıdır.
Küçük erkek veya kız kardeşlerini ebeveynlerine karşı kıskanan çocukların küçük bir yüzdesi vardır. Yeni bir aile üyesine kendileri bakmak isterler, ancak anne ve baba buna izin vermez.
Kıskançlıkla nasıl baş edilir?
Çocuklukta kıskançlık riski varsa, ebeveynler büyük çocuğun davranışının değişip değişmediğini görmek için daha yakından incelemelidir. Bu, her şeyin hala düzeltilebileceği anı kaçırmamak için gereklidir.
Büyük çocuğun anne ve babayı küçükler için kıskanmasını önlemek için, ebeveynler onunla daha çok kalpten konuşmalı, boş zamanlarını harcamalıdır. Bir çocuk aniden yaramazlık yapmaya başlarsa, onu azarlamaya, cezalandırmaya, diğer çocuklarla karşılaştırmaya veya utandırmaya gerek yoktur. Belki de davranışlarıyla çocuk, ebeveynlerinin kaybolan dikkatini kendisine çekmeye karar verdi.
Hiçbir durumda çocukları birbirleriyle karşılaştırmamalısınız. Bir kavga ya da kavga varsa, o zaman anne ya da baba, gençlerin değil, zayıfların tarafını tutmalıdır.
Çocukların barış ve uyum içinde büyüyebilmeleri için anne babaların zamanlarını aralarında eşit olarak paylaşmaları gerekir. Örneğin, anne küçük erkek kardeşiyle birlikte yürüyorsa, baba zamanını büyük çocuğa ayırmalıdır.
Ebeveynler çocukluk kıskançlığı sorununa akıllıca yaklaşırlarsa, ortaya çıkan durumu çözebileceklerdir. Kendi başlarına baş edemezlerse, yardım için uzmanlara başvurabilirler.
