Sevdiklerinin ölümü, herhangi bir insanın hayatında meydana gelebilecek en ciddi şoktur. Çoğu zaman, önemli bir kişinin kaybından dolayı yas tutan yetişkinler, bir çocuğu bu konuda nasıl bilgilendireceklerini bilmiyorlar.
Bir akrabanın ölümü durumunda bir çocukla ne yapılmamalıdır?
Çocuğun tanıdığı ve sevdiği bir akrabasının ölümü durumunda anne-babanın yapabileceği en yapıcı olmayan şey, ölüm gerçeğini ve bununla ilgili duygularını gizlemektir.
İlk olarak, çocuk deneyimlerinizi hisseder. Cümleleri, hıçkırıklarını duyar, büzülmüş dudakları ve ıslak gözleri görür, kayıptan sonra doğal olarak gerçekleşebilen hayattaki öfkeni fark eder. Deneyimlerinizi gören çocuk neler olduğunu anlamıyor. Bu onu endişelendiriyor, güvenlik ve güven duygusundan yoksun bırakıyor.
İkincisi, çocuktan sevilen birinin ölümü gerçeğini gizlerseniz, geri dönmesini beklemeye devam edecektir. Size büyükannenizin veya büyükbabanızın şu anda nerede olduğunu, neden onunla oynamaya gitmediğini, neden aramadığını ve aramalara cevap vermediğini soracaktır.
Çocuklar düşünmeye meyillidir ve kural olarak kendilerini tüm sorunların nedeni olarak görürler. Bir çocuktan bir akrabanın ölümüyle ilgili gerçeği söyleme olasılığınız daha yüksekse, o zaman onun yüzünden çok üzgün ve kızgın olduğunuzu düşünecektir. Büyükanne artık onunla iletişim kurmak istemediği için bir tür kötü. Bu tür bulgular çocuğun duygusal sağlığını ve benlik saygısını olumsuz etkiler.
Bir akraba ölürse çocuğa ne söylenir?
Çocuğa yakın bir akrabanın ölümüyle ilgili gerçeği söylemek gerekir:
- Bir akrabanızın öldüğü gerçeğini adlandırın. Ve eğer çocuk hala küçükse (3-6 yaşında), o zaman bu gerçeğin ifadesine, ölümden sonra akrabaya ne olduğuna dair dünya görüşünüzle birlikte eşlik edin.
- Ölüm nedenlerini açıklayın: hastalık, yaşlılık, kaza vb.
Şu anda kültür, yas tutma ve sevdiklerinin ölümünü yaşama geleneğini kaybetti. Bu nedenle, şu anda bir çocuğu ölüm hakkında bilgilendirmenin doğrudan söylemekten daha iyi bir yolu yoktur. Aynı zamanda, çocuğunuza her birinin kendine özgü yas tutma biçimini sunmak gerekir. Örneğin, sarılırken ağlamak. Ya da farklı köşelere dağılın ve kederi sessizlik ve yalnızlık içinde yaşayın. Veya diğer akrabalarla buluşmak, bir anma düzenlemek vb.
Bir çocuğu cenazeye götürmeye değer mi?
Çocuğu cenazeye götürüp götürmemek aileye kalmış. Bir çocuk küçükse (8-9 yaşına kadar), ebeveynler onun için tamamen karar verir, güçlü yanlarını, ailenin geleneklerini, çocuğun özelliklerini ve ölen akraba ile ilişkisini tartar.
Çocuk, ergenlik öncesi veya ergenlik çağına (9 yaş ve üstü) ulaştıysa ve ne olduğunu tam olarak anladıysa, ona ölen kişiyle vedalaşmak isteyip istemediğini sormanız gerekir. Daha sonra çocuğun cenazeye katılıp katılmaması kararı, çocukla birlikte ebeveynler tarafından verilir.
