İkinci çocuğun doğumundan önce, ebeveynler, mizaç ve karakter bakımından birinciye benzer olup olmayacağını bilmek isterler. En küçük yürümeye başlayan çocuğun sakinleşip sakinleşmeyeceği birçok faktöre bağlıdır.
Ebeveynlerin deneyimi çocuğu daha sakinleştirir
Bir çocuğun sakinliği büyük ölçüde etrafındaki atmosfere bağlıdır. İlk bebekle, herhangi bir eylem ebeveynlerin sorularını ve endişelerini gündeme getirir. Ve bu endişe her zaman bebeğe iletilir. İkinci çocuk doğduğunda, anne zaten çocuklara bakma konusunda deneyime sahiptir ve genellikle kolik, diş çıkarma ve küçük çocuk cüzzamından ağlamaya çok daha kısıtlı tepki verir. Sonuçta, bir kadın bunların geçici sorunlar olduğunu ve yakında geçeceğini anlar ve ondan istenen tek şey daha fazla sevgi ve sabır göstermektir. Ebeveynler hastalıkla nasıl başa çıkacaklarını, bebeklerini ne zaman ve ne zaman besleyeceklerini bilirler. Bu güven ve sakinlik bebeğe geçer. Bu nedenle, birçok ebeveyn, yaşamın ilk aylarında ikinci çocukların daha iyi uyuduğunu ve daha az ağladığını not eder.
İkinci çocukların anneleri ve babaları, bebeklere nasıl bakılacağını zaten biliyorlar ve bir bebekte neyin fiziksel rahatsızlığa neden olabileceğini anlıyorlar. Bu nedenle bebeğin bezi zamanında değiştirilir, açlığın ilk belirtileri fark edilir ve bebek yorgun olduğunu gösterdiğinde ustaca yatırılır. Bu sayede ikinci bebeğin ağlaması ve ağlaması için çok daha az nedeni vardır.
Sağlık ve gelişim konuları
Çocuğun duygusal durumu öncelikle sağlığından etkilenir. Bir bebeğin herhangi bir nörolojik sorunu varsa veya bir şey ağrıyorsa, nasıl doğduğunun bir önemi yoktur. Ailesi ve doktorları hastalığıyla başa çıkmasına yardım edene kadar huzursuz olacak.
İkinci çocuklar genellikle motor becerileri daha hızlı kazanırlar: daha erken oturmaya, emeklemeye ve yürümeye başlarlar - çünkü her gün önlerinde bir ağabey veya ablanın örneğini görürler. Bu nedenle, ikinci çocuk genellikle ilkinden daha aktiftir.
Küçük çocuğun sakinliği, büyük çocuğun davranışına bağlıdır
Çocuklar arasındaki fark küçükse ve anne bütün gün onlarla yalnızsa, her iki çocuk da dikkat eksikliği yaşayabilir ve çığlıklar ve kaprisler tarafından kendilerine çekilecektir. Bebek sadece anne için ağlayabilir. Daha büyük bir çocuğun kıskançlığı, çığlıklar ve kaprisler yoluyla da kendini gösterebilir. Bu gürültülü ortam ikinci çocuğu etkiler.
Mizaç doğuştan inşa edilir
Bebeğin sakinliği de mizacına göre belirlenir. Nasıl ve neden oluştuğu hala tam olarak bilinmemektedir. Birçok insan bunu hamilelik seyrinin özellikleri, ailedeki psikolojik durum veya burç faktörleri ile ilişkilendirir. Büyük olasılıkla, yukarıdakilerin tümü önemlidir.
Ebeveynlerin çoğu, bir çocuğun mizacının, hayatının ilk günlerinden itibaren kelimenin tam anlamıyla görülebildiğini not eder. Bundan, bebeğin sakinliğinin temelinin onun karakterinde yattığı ve birinci veya ikinci olarak doğmasına bağlı olmadığı sonucuna varabiliriz.
