Yetimhaneden bir çocuğu evlat edinen birçok ebeveyn, onun öncelikle sevgi ve şefkate ihtiyacı olduğunu anlar. Tabii ki, ebeveynlik sorunlarından tamamen kaçınılamaz, ancak yine de bunları en aza indirebilirsiniz. Bunu yapmak için çocuğa bir yaklaşım bulmanız, onun arkadaşı olmanız ve size güvenmesi için her şeyi yapmanız gerekir.
Talimatlar
Aşama 1
Her şeyden önce, anlayın - bu sizin çocuğunuz. Önceden güven ve sevgiye dayalı bir ebeveynlik programı geliştirin. Bebeğinizle akrabalık hissetmiyorsanız, onunla iyi bir arkadaş olmaya çalışın. Mümkün olduğunca anlayış ve nezaket gösterin. Arkadaş edinebilirseniz, büyük olasılıkla evlat edinilen koruyucu, sizi oldukça hızlı bir şekilde ebeveyn olarak görmeye başlayacaktır.
Adım 2
Bir çocuğu, onu görmek istediğiniz şekilde yetiştirmenizin pek mümkün olmadığını anlayın. Tüm beklentilerinizi karşılamasını beklemeyin. Onu olduğu gibi kabul edin. Ancak o zaman yetiştirme sorunları önemsiz olacak ve bebek sizinle mutlu olacak.
Aşama 3
Çocuğunuza kendi çocuğunuzmuş gibi davranın. Kendinizi şımartmayın, ancak kendinizi övmekle de sınırlamayın. Gerekirse karakteri gösterin ve bir köşeye koyun. Asla fiziksel cezalandırma yöntemlerini kullanmayın.
4. Adım
Çocuğunuzu ahlaklı, kibar ve terbiyeli bir insan olarak yetiştirin. Ona layık bir örnek olun. Asla hile yapmayın veya boş vaatlerde bulunmayın. Her zaman sözünü tutmaya çalış. Bir kez aldatırsanız, güvenini sonsuza kadar kaybedebilirsiniz. Çocuklar hile yapmayı unutmazlar.
Adım 5
Gerçek ebeveyn olmadığınızı çocuğunuzdan saklamayın. Er ya da geç, büyük olasılıkla her şeyi "iyi insanlardan" öğrenecektir. Bunu sorarsa, ona doğruyu söyle. Çok iyi insanlar olmasalar bile, gerçek ebeveynleri hakkında asla olumsuz konuşmayın.
6. Adım
Bir şeyi anlayın: Çocuğu hangi yaşta ailenize almış olursanız olun, geçmişin olumsuz deneyimleri onun üzerinde baskı oluşturacaktır. Onun için ne kadar iyi bir ebeveyn olmaya çalışırsanız çalışın, travma yine de tezahür edecektir. Er ya da geç, neden terk edildiğini soracaktır. Şu anda desteğiniz çok önemli, aksi takdirde içsel deneyimleri ortaya çıkacaktır. Kötü, reddedici veya kışkırtıcı davranış olarak tezahür edebilirler. Örneğin, bir çocuk sadece kendini reddetmek için kötü bir dil kullanmaya, parmak emmeye, sallanmaya, işemeye veya daha "orijinal" bir şey bulmaya başlayabilir.
7. Adım
Ayrıca başka bir aşırılık var. Bebeklik döneminde ebeveynlerinin uygun bakımını almayan bir çocuk çok saf olabilir. Kollarındaki tüm yetişkinlere kolayca gider ve onlara anneler ve babalar der. Böyle bir çocuk pasiftir, herkesle aynı fikirdedir ve kimseye bağlanmaz. Bu tür çocukların yakın ilişkiler ve kalıcı ilişkiler kurmakta zorlandıkları, yetiştirilirken dikkate alınmalıdır.
8. Adım
Bir çocuk herkesi kendisinden uzaklaştırmaya çalışıyorsa, onu terk etmenize neden oluyorsa veya evi terk ediyorsa, bir psikologla iletişime geçtiğinizden emin olun.
