Son 10 yılda, erken çocuk gelişimi konusu, psikologlarda ebeveynler, öğretmenler arasında en çok tartışılan konulardan biri haline geldi. Birisi, bir çocuğun okumayı, yazmayı ve saymayı ne kadar erken öğrenmeye başlarsa, gelecekte o kadar başarılı olacağını düşünür. Ve birisi daha erken gelişmenin çocukların sevgisi üzerine spekülasyon olduğundan ve at sineğinin bir kez daha ebeveynlerin cüzdanına girdiğinden emin. Ama gerçek nerede?
Sevgi dolu ve şefkatli ebeveynler, çocuklarının mutlu, sağlıklı ve başarılı olmasını ister. Ve bunun için her türlü çabayı göstermeye hazırlar. Birisi çocuklarını "beşikten" zeka gelişimi, hızlı okuma, zihinsel aritmetik derslerine götürür, doğumdan itibaren biri bebeğe yüzmeyi ve jimnastik püf noktaları yapmayı öğretir. Bir çocuğu geliştirmenin en iyi yolunun, okula başlamadan önce ona bolca oyun oynamak olduğuna inanan başka bir ebeveyn, eğitimci ve psikolog kategorisi daha vardır. Hangisi doğrudur? Ve erken gelişimin artıları ve eksileri nelerdir?
Erken çocukluk gelişiminin eksileri
- Spontane oyunlar için daha az zaman. Çocuğun dünyaya ilişkin içsel algısını yansıtan genellikle ayna olarak adlandırılan kendiliğinden oyundur. Oyunda diğer insanlarla etkileşim kurmayı, davranışlarını düzenlemeyi ve hayal kurmayı öğreniyor. Çocuk bu dünyayı kendi bakış açısından görür, ancak oyunda yeni bir rol üstlenerek dünyaya farklı bir gözle bakmaya başlar. Ve bu, gelişiminde önemli bir aşamadır. Çocuğun oyununda, eğitim faaliyetinin inşa edildiği temelde bilişsel bir güdünün ortaya çıktığı gerçeğini ihmal etmeye değmez.
- Erken entelektüel gelişimin çocuğun duygusal alanı üzerindeki olumsuz etkisi. Ebeveynleri, erken yaşlardan itibaren akıl yardımıyla dünyayı öğrenmeye odaklanan çocuklar, genellikle duygusal alanda (duygudurum bozuklukları, davranış bozuklukları) ve duyusal gelişimde sorunlar yaşarlar.
- Azaltılmış beyin plastisitesi. Nörofizyolog, yaşla birlikte insan beyninin sinir ağlarını değiştirdiğini, yani büyüme sürecinde bir çocuğun aynı sorunu farklı bölgeleri kullanarak çözdüğünü kanıtlayabildi. Gelişimi ile ilgili olmayan zor bir görev alan bir çocuk, beynin zaten olgunlaşmış olan bölümlerinin yardımıyla, yani en etkili şekilde çözülmez. Ve daha büyük bir yaşta, bunu farklı, daha etkili bir şekilde çözebilirdi. Ve onun yeniden eğitilmesi daha zor olacak.
- Aşırı yükler. Çeşitli gelişimsel aktivitelerle aşırı yüklenen erken yaşlardan itibaren çocuklar, genellikle kötü uyku, enürezis ve diğer birçok somatik hastalık gibi semptomlara sahiptir. Ebeveynler ve öğretmenler için genellikle hayali olan dersin sonucunu görmeleri önemlidir. Örneğin, kart ve ezber kullanarak yılda bir çocuk 100 hayvan ve 100 bitki, tüm büyük cetvellerin adlarını ve çarpım tablosunu bilebilir. Ama hala nasıl sistematize edeceğini ve uygulayacağını bilmiyorsa, bu bilgiye neden ihtiyacı var? Ve eğer bu faaliyetler aşırı gerginliğe yol açıyorsa - o zaman neden bunlara ihtiyaç duyuluyor?
Erken gelişimin artıları
- California Üniversitesi'nde psikolog olan John Protsko, yaptığı araştırmayla, erken çocukluk gelişimi derslerine katılan 3 yaşından küçük çocukların zekada daha iyi performans gösterdiğini buldu.
- İyi okuyabilen, yazabilen ve sayabilen ve çevrelerindeki dünya hakkında biraz bilgi sahibi olan çocuklar, elbette, okulda genellikle eğitimsiz akranlarından daha başarılı olurlar. İlkokul müfredatına kolayca hakim olurlar, öğretmenleri doğru cevaplarıyla ve iyi notları olan ebeveynleri memnun ederler. Ve okuldaki başarı genellikle çocuğun özgüvenini etkiler.
Ne yapalım? Çoğu zaman, birçok ebeveynin sorunu, önlemi bilmemektir, bunun sonucunda aşırıya kaçarlar. Ya çocuk kendi haline bırakılır ya da günde 5 çevre ve derse katılır.
Çocuğun çıkarlarını dikkate almak, isteklerini dinlemek ve bireysel gelişim özelliklerini dikkate almak önemlidir. Erken gelişim sadece entelektüel bileşeni değil, aynı zamanda çocuğun fiziksel durumunu, duygusal alanını da içermelidir.
