Görünüşe göre yeni doğan bebeğiniz çok yardımsever ve yanında kimin olduğu konusunda kesinlikle endişelenmiyor. Büyükanneler, büyükbabalar, komşular - hepsi "güvenilir" kişiler çemberine aitti. Ancak bu sadece altı aya kadar sürdü. Bu dönüm noktasından sonra, birdenbire çocuğun yabancıların yanında son derece dikkatli davrandığını fark etmeye başladınız.
Artık her türlü davetsiz misafir, doktor ve hatta tezgâhtarlar sizin için ciddi bir sorun oluşturabilir. Çocuk onların varlığından korkmaya, annesinden veya babasından ellerini istemeye ve hatta yüksek sesle ve yüksek sesle ağlamaya başlar. Aslında bu hem çocuğunun bu tür davranışlarından zarar gören ebeveynler hem de bebek için ciddi bir sınavdır.
Mesele şu ki, bu dönem her çocuğun gelişiminde kaçınılmazdır. Altı aydan sonra bebeğiniz tanıdık ve yabancı yüzleri net bir şekilde tanımaya başlar. Açıkçası, en sık yanında olacak ve korkmayacakları arasında olacak insanlar. Çocuğunuz üç haftadan fazla süredir görmediği büyükanne ve büyükbabası ortaya çıktığında ağlarsa şaşırmayın.
Ne yapmalı, soruyorsun? Sonuçta, böyle bir durum bebeğin ruh sağlığı için tatsız ve tehlikelidir. Ve ebeveynler bu konuda nasıl endişeleniyor, söylememek daha iyi! Başlamak için, böyle bir durumda sakinleşmeniz ve meydana gelen olayları ayık bir şekilde değerlendirmeniz gerekir. Çocuğunuz kesinlikle sağlıklıysa ve yalnızca tanıdık olmayan kişilerin görünümüne acı verici bir şekilde tepki veriyorsa, aşağıdakileri yapın.
Küçük çocuğunuzu korkularından dolayı azarlamayın veya eleştirmeyin. Çocuk tamamen doğal bir şekilde size bu kişinin bir nedenden dolayı hoş olmadığını göstermeye çalışır. Ek olarak, çocuğunuz kendini savunmayı öğrenir, çünkü henüz annesinin yanında onu incitmeyecek insanlar olduğunu bilmiyor. "Utanmıyor musun!" gibi cümleler kurmamalısın. veya "Haydi, ağlamayı kes ve büyükannenle (dede, teyze) kollarında otur!"
Çocuğunuzu korktuğu kişiyle iletişim kurmaya zorlamayın. Bu durumda öncelikle bebeğinizin sağlığını ve psikolojik rahatlığını düşünmelisiniz. Akrabalarınıza ve arkadaşlarınıza, bebeğinizin henüz onlarla çok yakın iletişim kurmaya hazır olmadığını nazikçe açıklamaya çalışın. Eğer sağduyulu ve mantıklı insanlarsa bunu anlayabilirler.
Kendinizden korkmayın. Yabancılarla iletişimin kaçınılmaz olduğu durumlar vardır. Örneğin, bir çocuk kliniğini ziyaret etmek. Birçok çocuk yerel doktorlara ağlayarak, çığlık atarak, histerik tepkiler veriyor. Bununla birlikte, çocukluğunuzdan beri beyaz önlüklü insanlardan korktuğunuz için bu ziyaretleri terk etmekten çekinmediğinizi kabul edin. Çocuk kesinlikle ruh halinizi hissedecek ve daha da korkacaktır.
İnsanlardan kaçmayın. Çocuk yabancılardan korktuğu için bu tür yerleri ziyaret etmenin buna değmeyeceğini düşünebilirsiniz. Çocuğunuzu uzun süreli bir fobiye mahkum ettiğiniz için bu doğru değildir. Onunla mağazalara, oyun alanlarına ve bir geliştirme merkezine gittiğinizden emin olun. Misafirler de gelsin. Sadece belirli bir mesafeyi koruyun ve bebeğinize her zaman orada olduğunuzu gösterin, o güvendedir.
Boşuna endişelenme. Yakında bu yaş geçecek ve bebeğiniz sosyal bir çocuk olacak. Ama bu konuda kesinlikle ona yardım etmelisin. Sabırlı olun ve başaracaksınız!
