Çocuklar korkularla karakterize edilir, onlarca nesil ebeveyn zaten bununla uzlaştı. Birçoğu bebeğin kesinlikle korkusuz doğduğunu bile düşünmüyor. Yeni doğan bebekleri gözlemlerseniz, bunun birçok kanıtını görebilirsiniz. Yeni doğmuş bir bebek karanlıktan ve yalnızlıktan korkmaz, hayvanlardan ve gelecekten korkmaz. Her çocuk bu dünyaya cesur bir yürekle gelir. Onu korkak ve zayıf yapan biz yetişkinleriz.
Talimatlar
Aşama 1
Korkular, itiraf etmek ne kadar acı verici olursa olsun, çocukların ruhlarına davet ediyoruz. Bunu farklı şekillerde yapıyoruz, çoğunlukla iyi niyetle. Bize öyle geliyor ki, bebek bir tehlike olduğunu ve bundan korkması gerektiğini biliyorsa, bu onun ondan kaçınmasına izin verecektir. Bazen bilinçli olarak, ancak daha sık alışkanlıktan, sözlerimizi ve eylemlerimizi açıklamadan, korkusuz çocukları korkuturuz, var olmayan kötü karakterler hakkında konuşuruz, hayal gücüne korkunç görüntüler çizmeyi öğretiriz, sürekli olarak yeni çağrışımlar ve bir tane daha korkunç açıklamalar sağlarız..
Adım 2
Ancak karanlık oda korkusunun bir çocuğun ruhuna asla yerleşmemesini sağlamak çok basittir. Hem gerçek karakterler hem de kurgusal karakterler tarafından herhangi bir korkutma biçimini iletişimden çıkarmak yeterlidir. Ayrıca çocuğunuzu animasyon filmlerle, özellikle de pek sevimli ve kibar denilemeyecek olanlarla tanıştırırken çok dikkatli olmalısınız. Hiçbir durumda bir çocuk, büyük ve karanlık bir odada bırakılarak cezalandırılmamalıdır. Karanlık, hoş olmayan ve düşmanca bir şeyle ilişkilendirilmemelidir.
Aşama 3
Bu kadar basit kurallara bağlı kalarak, karanlık korkusu aşamasını çocuğun hayatından tamamen hariç tutabilirsiniz.
Çocuğun kalbinde korku çoktan yerini almışsa, onu yenme deneyimi çocuk için kendi üzerinde çalışma pratiği haline gelebilir ve başarı özgüvenini artıracaktır.
Çocukların korkularının üstesinden gelme sürecinde ebeveynlerin konumu çok önemlidir. Hiçbir durumda çocukların korkularına gülmemeli, bebeği korkaklıkla suçlamamalı ve onunla dalga geçmemelisiniz. Çocuk bilmelidir ki, ebeveynleri karanlık bir odada tehlikenin varlığına inanmasalar da, korkularını yenmek için ona destek olurlar, ona her zaman yardım etmeye hazırdırlar.
4. Adım
Ebeveynler, korkuyla aktif olarak savaşmaya başlamadan önce, öncelikle çocuğun gün boyunca sokakta çok dolaştığından, yaşına uygun fiziksel aktiviteye sahip olduğundan, rasyonel olarak yemek yediğinden ve bebeğin bulunduğu kreş veya diğer odadan emin olmalıdır. uyur temiz., rahat ve iyi havalandırılmış, Bazen çocuğun günlük rutinini ayarlamak yeterlidir, böylece anında uykuya dalıp kendini yatakta bulur. O zaman korkular ve endişeler için zamanı olmayacak.
