Boşanmanın üzücü, dağınık ve umutsuz olduğu genel olarak kabul edilir. Anlaşmaya varmak neredeyse imkansız, sürekli savaşmak zorundasın. Boşanma önlenemezse, yetişkinler kafalarını kuma gömmemeli ve mutlu bir aile gibi davranmamalıdır. Çocuğunuza ne olursa olsun onu sevdiğinizi ve ebeveynlerinden birini kaybetmeyeceğini açıklama cesaretini gösterin. Sonuçta, bir çocuğun en çok iki ebeveynin sevgisine ihtiyacı olduğunu hepimiz biliyoruz. Evet, bazen bir anlaşmaya varmak kolay değildir.
ne yardımcı olabilir
Rolleri ayırmaya çalışın. Artık eski eşsiniz … ve gerçek ebeveynlersiniz. Duyguları karıştırmayın. Diğer yarınızın sizin için doğru eşleşme olmaması, onun kötü bir ebeveyn olduğu anlamına gelmez. Ayrıca biz istesek de istemesek de eş çocuğunu çok seviyor.
Olumsuz duyguları kötüye kullanmayın ve erkekler tüm kadınların orospu olduğuna ve para talep ettiğine ve kadınların - tüm erkeklerin alçak olduğu ve para vermediğine ikna olduklarında klişelere düşmeyin. Ve asla unutmayın: eski ebeveyn yoktur.
Eski sevgilinizle uğraşırken dikkatli ve dikkatli olun. Sonuçta bir iş ortağıyla konuşurken kelimeleri, yüz ifadelerini, buluşma yerini, zamanı, kıyafetleri siz seçersiniz. Eski eşin durumu da farklı değil. Zaten boşandınız ve aranızda tek bir ortak alan kaldı - çocuğunuz. İkiniz de onun başarılı olmasını istiyorsunuz, bu yüzden üzerinde çok çalışın.
neye dayanmalı
Göründüğü kadar garip, ama mevzuat. Aile Yasası, ebeveynlerin çocuklara karşı yükümlülüklerini belirler. Boşanma, bu yasaları hiçbir şekilde ortadan kaldırmaz, sadece bazı anlarda uygulamalarını dönüştürür. Ne de olsa yolun kurallarına sükûnetle uyuyoruz ve mahkemeler aracılığıyla bunlara uymak zorunda kalana kadar beklemiyoruz. Kendi çocuğumuzla ilgili olarak yasanın gereklerine uymak zorunda kalana kadar bizi bekleten nedir? Onurumuzu korurken, onları gönüllü olarak yerine getirmemizi engelleyen şey.
Çocuğunuzun normal bir yaşam için ayda ne kadara ihtiyacı olduğunu kabaca hesaplayabilir ve dava beklemeden masraflardan payınızı alabilirsiniz. Yetiştirme sorunları daha karmaşıktır, ancak burada bile bir uzlaşma bulunabilir ve bir anlaşmaya varılabilir. Yetişkinler, sorumlu ebeveynler olun. Kolay değil, çaba gerektirir, ancak çocuğunuz bunu takdir edecektir.
