Araknofobi - panik halindeki örümcek korkusu - en yaygın korkulardan biri olarak kabul edilir. Kadınlar bu fobiden erkeklerden iki kat daha sık muzdariptir. Ve korku saldırılarına sadece yaşayan bireyler değil, aynı zamanda imajları da neden olur.
Araknofobinin nedenleri
İnsanlarda araknofobi, evrimsel gelişimin bir sonucu olarak ortaya çıkabilir: ilkel insanlar bile araknidlerin tehlikeli olduğunu biliyordu - bazı türlerin zehiri ölümcüldür. Ve bu korkuyu sonraki nesillere aktardılar. Ayrıca insan içgüdüleri onu bilinçaltında hızlı, çok bacaklı ve kıllı olan her şeyden korkutur. Bu nedenle birçok insan sadece örümceklerden değil, genel olarak tüm böceklerden ve hatta kelebeklerden korkar.
Araknofobinin ortaya çıkmasının bir başka nedeni de, bir kişinin önünde göründükleri sürprizdir. Bir çocuk bir kez kafasına inen bir örümcekten çok korkarsa, bu korkunun ömür boyu sürmesi muhtemeldir.
Bu arada, aralarında araknofobinin hiç oluşmadığı insanlar var, örneğin bazı medeniyetsiz kabileler. Bu insanlar örümcekleri yerler ve çocukları sakince büyük ve tüylü bireyleri okşar, onlardan hiç korkmaz. Bu gerçek, araknofobinin sevilen birinin davranış modelinin bir kopyası olarak ortaya çıkabileceğini göstermektedir: annenin örümcek korkusu varsa, o zaman çocuklar onlardan korkmaya başlar.
Araknofobi belirtileri
Her korku fobi olarak kabul edilmez. Bir örümcek yaklaştığında aşağıdakilerden en az ikisini hissederseniz araknofobiniz var demektir:
- güçlü kalp atışı;
- vücudun uyuşması;
- terlemek;
- titreme veya ateş basması;
- boğulma;
- göğüs ağrısı;
- baş dönmesi;
- titreme ve titreme;
- ölüm korkusu;
kuru ağız;
- nefes darlığı;
- panik, öz kontrol kaybı;
- mide bulantısı veya karın ağrısı;
- neler olup bittiğine ve kişinin kendi "Ben" ine ilişkin gerçek dışılık hissi.
Araknofobi tedavisi
Örümcek korkusunu tedavi etmek için doktorlar çeşitli teknikler kullanır. En yaygın olanlardan biri yüzleşme terapisidir. İlkesi, korku nesnesi olan örümcek ile doğrudan ve yakın iletişime dayanır. İlk olarak, hasta onu gözlemler, yapısını, davranışını inceler. Sonra kişi örümceğe dokunmaya başlar ve hiç de korkutucu ve tehlikeli olmadığını fark eder. Bu terapiden sonra insanlar genellikle örümcekleri evcil hayvan olarak beslemeye başlar.
Araknofobi için ikinci popüler tedavi, grafik yöntemine dayanmaktadır. Örümcek korkusundan muzdarip bir kişi bir korku nesnesi çizmeye başlar. İlk başta, örümcek büyük ve korkutucu olarak tasvir edilir. Bu tür çizimler yok edilir. Sonra örümcek daha az çizilir. Terapi, hasta panikten korkmayı bırakana kadar devam eder.
Araknofobinin kendine aşılanmasının kolay olduğunu herkes bilmelidir. Bunun olmasını önlemek için korkularınızı kontrol edin ve unutmayın - kişiyi kontrol eden korku değil, siz onu kontrol edersiniz.
