İnsanlara genellikle hayatta birçok sıkıntı ve onarılamaz durum olduğu anlaşılıyor, ancak aslında, en onarılamaz olanı - sevilen birinin kaybı dışında, neredeyse her şey tekrar oynanabilir ve değiştirilebilir. Bu trajedinin arka planında, tüm günlük üzüntüler kaybolur ve ruhta büyük bir kanayan yara kalır. Ve yaşamak için gücü nasıl bulacağımız sorusu ortaya çıkıyor?
Talimatlar
Aşama 1
Gözyaşlarını ve acıyı bastırmaya çalışmaktan geri durma. Tam tersine, umutsuzluğu ve umutsuzluğu ağlama ve gözyaşlarıyla serbest bırakmak için kederin en derinlerine "dalmanıza" izin verin. Kalbin kırılmak üzere olduğu ve patlamak üzere olduğu göründüğünde ve gözlerin önünde bir kaleydoskop yaşanmış ve yaşanmamış bir hayattan resimler titreştiğinde, korkunç "asla" kelimesinin gerçekleşmesinden ve ne olabilirdi, ama asla olmayacakken, sadece ağlamak istiyorsun, ama umutsuzluk içinde çığlık atarak, duyguları açığa çıkarabilir ve hatta bağırmalısın, bu her durumda kendi içinde kederi tutmaktan, son güç parçasıyla geri durmaktan daha iyidir.
Adım 2
Ancak aynı zamanda gözyaşı denizinde boğulmamak, yavaş yavaş normal hayata dönmek çok önemlidir. Her şey bir teşvik olabilir. Baştan işe gidebilir veya tam tersine, aileye daha fazla dikkat etmeye başlayabilir, bir hobi bulabilirsin (herhangi bir, asıl mesele, en azından üzücü düşüncelerden dikkatini dağıtmasıdır) veya kısa bir süreliğine gidebilirsin. durumu değiştirme zamanı - hepsi olasılıklara ve mevcut duruma bağlıdır.
Aşama 3
Yakınlarda yakın insanların olması çok önemlidir. Kendinizi dünyadan soyutlamayın, kederinizden keyif alarak akrabalarınızı ve arkadaşlarınızı kendinizden uzaklaştırmayın. Evet, bu zor dönemde tüm dünyadaki hiç kimse acınızı anlayamıyor gibi görünüyor, destek ve katılım sözleri çoğu zaman aptalca ve anlamsız görünüyor, ancak ortak kederin yarım keder olduğu yönündeki popüler bilgeliği unutmamak gerekir. Sevdiklerinizle birlikte, ayrılan bir kişiyi hatırlayabilir ve bir kez daha bazı önemli anları yeniden yaşayabilir veya sonunda sadece yanınızda sessiz kalabilirsiniz.
4. Adım
Evde bir tür anıt yaratma arzusuna direnin. Ölen kişinin kalbinde, anılarında ve albümdeki fotoğraflarda yaşamaya devam etmesine izin verin, ancak örneğin masaüstünü veya tüm odayı ölen kişinin bir hatırası olarak bırakmaya değmez (bu, elbette cenazeden sonraki ilk günler hakkında değil, çok daha uzun bir süre).
Adım 5
Kederin o kadar ezici olduğu ve artık kendi başına "yüzmenin" mümkün olmadığı ve olağan sakinleştiricilerin (kediotu, anaç ve bazı ilaçlar gibi) hiç işe yaramadığı ortaya çıkarsa, bir uzmanla iletişime geçmekten çekinmeyin.. Profesyonel psikolojik yardım, duruma yeni bir şekilde bakmanıza ve yaşamaya devam edecek gücü bulmanıza yardımcı olacaktır.
