Farklı mizaçlar nedeniyle utangaçlığı kötü ya da iyi bir nitelik olarak değerlendirmek kesinlikle mümkün değildir. Doğuştan mı yoksa edinilmiş bir karakter özelliği mi olduğunu anlamak önemlidir.
Lezzet mi kusur mu?
Utangaçlık, örneğin melankolik veya balgamlı mizacın bir bileşeniyse ve bir kişinin mutlu ve kendinden emin olmasını engellemiyorsa, tezahürleriyle savaşmamalısınız. En azından doğuştan gelen tevazuya çok fazla önem verilmemeli ve buna odaklanılmalıdır. Bu durumda, utangaçlık benzersiz bir özellik, kişiliğin bir "vurgusu" bile olabilir.
Bir kişi yanlış yetiştirilmenin bir sonucu olarak utangaçlık kazanmışsa, bu bir dezavantaj olarak kabul edilebilir. Ve bu durumda aşırı tevazu ile, komplekslerin üstesinden gelmek için savaşmak gerekir.
Utangaçlıkla nasıl başa çıkılır
Utangaçlık doğuştan gelen bir nitelikse, çocuğu bunun için sert bir şekilde eleştirmemelisiniz, bu karakter özelliğinin üstesinden gelmeye çalışmamalısınız, çünkü daha sonra ebeveynlerin bu tür davranışları bir kendinden şüphe kompleksi oluşmasına neden olur. Utangaçlığa çok fazla dikkat etmezseniz ve bunu bir dezavantaj olarak görmezseniz, zamanla dikkatliliğe dönüşebilir, ancak ruh için sonuç doğurmaz.
Bir çocuğun alçakgönüllülüğü genellikle ebeveynleri için kendisinden çok daha rahatsız edicidir. Tam gelişmeye müdahale etmez. Ebeveynlere, bebeğin daha sosyal çocukların arka planına karşı kaybolduğu ve ona dikkat etmediği görülüyor. Çocuğun kendisi bu durumda oldukça rahat olabilir. Bebeği, yabancı bir ortamda gerçekten yapmak istemiyorsa, konuşkan olmaya ve ondan bir şeyler almaya zorlamaya gerek yoktur.
Aynı zamanda, çocuğun örneğin bir talepte bulunmaktan veya bir satın alma yapmaktan korkmaması için bağımsızlık ve inisiyatif tezahürü geliştirmek gerekir. Bir bebekle farklı yaşam durumlarını simüle ederek oyunlar oynayabilir, böylece rahatlayabileceği ve doğal davranabileceği rahat bir ortam oluşturabilirsiniz. Okul döneminde öğretmenler, çocuğun alçakgönüllülüğüne odaklanmamaları, onu azarlamak ve onu sessiz görmemek yerine ortak faaliyetlere dahil etmeye ve akademik başarısı için övmeye çalışmaları konusunda uyarılmalıdır.
Utangaçlık, bir kişinin karakterinin bir özelliğidir ve diğerleri, tutumlarıyla bir belirsizlik kompleksi oluşturan onu bir dezavantaj haline getirir. Mütevazı insanlar, başkalarının görüşlerine saygı duyma, başkalarını dinleme yeteneği gibi iyi niteliklere sahiptir. Utangaçlık tüm sınırların ötesine geçmiyorsa ve bir kişi halka açık yerlerde normal davranabiliyorsa, yaşam için gerekli eylemleri gerçekleştirebiliyorsa, bu kalite bir dezavantajdan çok bir vurgu olacaktır.
