Bir çocuğu sadece "havuç" yöntemiyle yetiştirmek imkansızdır. Ancak bu ince çizgi nasıl bulunur, bu hareket caizden haram kategorisine döndüğünde? Bazı ebeveynler, yararlı yasakları, çocuklarının seçimlerinden tamamen mahrum bırakmakla karıştırır. Tabii ki, bu, anne babaların arzuları ve deneyimleri bebeğin bilinçsiz içgüdülerine büyük ölçüde hakim olduğunda, anne ve babalar ailede totaliter bir davranış modeli sergilemeye alışırlarsa mümkündür.
Ancak her ailede, bir çocuğun bakımdan kurtulduğu ve yetişkinlere tek gerçek rehber ve otorite olarak yanıt vermeyi bıraktığı bir dönem kaçınılmaz olarak gelir. Kural olarak, bu tür durumlar çok sayıda skandala, sinir krizlerine ve aile ilişkilerinin bozulmasına yol açar. Durumu düzeltmek çok zor olacak ve hoş olmayan dönemin anılarını çocuğun hafızasından çıkarmak neredeyse imkansız. Elbette en doğrusu kendinizi ve çocuğunuzu bu duruma getirmemek olacaktır.
Ailenize uyguladığınız herhangi bir kısıtlama makul bir şekilde gerekçelendirilmelidir. Bu durumda, çocuk bunun sizin hevesiniz değil, ailedeki atmosferi iyileştirecek bir zorunluluk olduğunu anlayabilecek, özgürlük ve sorumluluk derecesi hakkında kendi fikirlerini oluşturabilecektir. Çocuğunuzu küçükken küçümsemeyin. Çocuk iki ya da üç yaşında bile o kadar geniş düşünür ki, sizin anladığı bir dilde açıklamalarınızı anlayabilir. Sorunun özünü aşırıya kaçmak için örnekler ve metaforlar kullanmak en iyisidir. Favori masallar, çizgi filmler, kitaplar size paha biçilmez yardım sağlayacaktır.
Bununla birlikte, ebeveynler, bebeğin şu veya bu eylemi yapmasını neden yasakladıklarını da anlamalıdır. Birkaç ana nedeni anlamaya ve vurgulamaya çalışacağız.
Yasaklamak korumaktır
Çocukluktaki makul yasaklar, ebeveynlerin çocuğu olumsuz sonuçlardan korumasını sağlar. Bu hem fiziksel hem de zihinsel sağlık için geçerlidir. Çocuk, "tabu" sistemini kullanarak dünyayı tanımayı öğrenir. Girişin olmadığı bir yerin tehlikeli olabileceğini anlamaya başlar. Ancak çocuk buna kendi başına gelmelidir. Aksi takdirde, tüm engellemeleriniz sadece bebeğin şüphelerini ve ilgisini artıracaktır.
Yaşam kılavuzlarının oluşumu
Çocukların yasakları, ebeveynlerin toplumu başka bir egoistten kurtarmasına izin verir. Çocuklar, özellikle modern nesil olmak üzere, ebeveynleri üzerinde çok hızlı bir şekilde güç alırlar. Bugün, çocuğun bir insan olduğunu ve seçimine saygı duyulması gerektiğini anlatan birçok kitap yazıldı ve diziler çekildi. Bu doğru ve yapıcı bir yöndür. Ancak, her kelimeyi koşulsuz olarak kabul etmemeli ve bebek için hiçbir yasak olmaması gerektiğini düşünmemelisiniz. Bir şeyden bir kez vazgeçen çocuk, istediğinin tadını ilk ağlayışında alacağından çok daha tatlı hissedebilecektir.
Çocuğun engellemeleri sosyalleşmeyi teşvik eder
Çocuğun zihninde bir değerler ve sorumluluklar sistemi oluşturuluyor. Çocuğun kedileri yenmenin ve anneye bağırmanın neden imkansız olduğunu kendi seviyesinde anlamasına izin verin. Şimdilik onun iyi alışkanlığı olması bile mümkün. Ebeveynlerin görevi, şimdi getirdikleri yasakların bebeğe bunun neden yapılmaması gerektiği konusunda düşünmesini sağlamaktır. Ve bir gün anne ya da baba, başka bir yasağa cevaben çocukça bir “Neden?” duyarsa, o zaman sisteminiz doğru çalışıyor. Çocuk, bu durumun tüm ayrıntılarını kafasına yerleştirmek için bilmek ister. Bu, çocuğun düşündüğünü gösterir.
Engellemelerinizin, yetiştirme moda trendlerine veya merdiven boşluğu komşularınızın deneyimlerine dayanmaması önemlidir. Çocuğunuzu izleyin ve ona sadece ailenizin en iyi geleneklerini aktarmaya çalışın.
