Okul nevrozu bir tür korku nevrozudur. "Okul nevrozu", bu eğitim kurumu çerçevesinde verimli öğrenme ve akranlar ve öğretmenlerle etkileşimin imkansızlığı ile sonuçlanan okula uyumsuzluğun bir sonucudur.
"Okul nevrozu", çocuğun okula devam etmeyle veya eğitim sürecinin belirli durumlarıyla (tahtaya cevap verme, metnin yeniden anlatılması vb.)
Okul nevrozunun başlamasının birçok nedeni olabilir. İlk olarak, öğrencinin bireysel özellikleri: mizaç türü, karakter özellikleri. Bunlar arasında artan kaygı, aşırı sorumluluk veya dikkatsizlik, standart olmayan düşünme vb. Nedeni, çocuk anaokuluna gitmediyse, akranları ve yetişkinlerle yetersiz iletişim deneyimi olabilir.
Okul korkularının ortaya çıkmasında bir diğer etken de çocuğun okul rejimine uyumunun ihlalidir. Uzun süre hareketsiz kalması, tüm sınıf arkadaşlarının önünde soruları cevaplaması ve bunun için not alması gerektiği gerçeğine alışması zor. Derslere katılmak için rahatsızlık ve isteksizlik ortaya çıkar.
Bazen bir çocuk öğretmeniyle etkileşimde zorluk yaşamaz: ona dırdır ediliyor, diğerlerinden daha düşük notlar veriliyor, diğerlerinden daha sık azarlanıyor vb. Ancak çoğu zaman okul nevrozunun nedenleri aileden gelir: bir çocuk çok sık azarlanır ve cezalandırılırsa veya ailede ebeveynler arasında çatışmalar varsa, öğrenci sürekli bir suçluluk duygusu yaşar ve ebeveynleri kızdırmaktan ve üzmekten korkar.. Bu nedenle, beklediklerinden daha düşük bir not almaktan korkar.
Okul nevrozunun ilk belirtilerini fark etmek oldukça kolaydır, ancak çoğu zaman ebeveynler, bunun normal olduğuna ve yakında geçeceğine inanarak durumu düzeltmek için herhangi bir girişimde bulunmazlar. En sık görülen belirti çocuğun okula gitmek istememesidir. Binlerce sebep ve mazeret buluyor, hastalık taklidi yapıyor veya bir termometreyi yüksek sıcaklıklara ısıtıyor. Okul nevrozu olan bir çocuk genellikle okul malzemelerini evde unutur (veya kasıtlı olarak bırakır). Okuldan eve geldiğinde, okulla ilgili sorulardan kaçınır ve günlükleri ve defterleri ebeveynlerinin gözünden gizler, yokluklarının sebeplerini icat eder (okulda unuttu, öğretmen kontrol için aldı vb.). Okulda bu, diğer çocuklarla ve öğretmenle iletişim kurmanın zorluklarında, tahtada cevap korkusunda, artan terleme ve titremelerde kendini gösterir.
Ebeveynler bu tür semptomlara dikkat etmeli ve zamanında bir uzmana başvurmalıdır. Tedaviye ne kadar erken başlarsanız, çocuğunuzun ileriki yaşamında o kadar az öğrenme ve iletişim sorunu yaşar!
