PlayStation Portable veya PSP, Sony tarafından üretilen el tipi bir oyun konsoludur. Çocuğunuzu elektronik oyuncak satın alarak memnun etmeye değer mi, yoksa çocuğun sağlığı ve gelişimi için tehlikelerle dolu olabilecek bir para israfı mı?
Bir oyuncaktan daha fazlası
Sony, 2004 yılında ilk PSP'sini halka tanıttı ve o zamandan beri dünya çapında milyonlarca çocuğun bir rüyasının gerçekleşmesi haline geldi. Bununla birlikte, birçok ebeveyn bir PSP satın almanın bilgeliğini sorguluyor: neden akılsız oyunlara para harcıyorsunuz?
Tabii ki, oyunlar PSP'nin ana işlevidir, ancak hiçbir şekilde tek işlev değildir. Aslında bu konsol sadece bir oyun konsolundan daha fazlasıdır ve sadece çocuk oyuncuları değil, bilgisayar oyunlarından uzak yetişkinleri de memnun edebilir. Böylece, bu gadget video izlemeyi, en sevdiğiniz MP3 müziğini dinlemeyi, fotoğrafları indirip görüntülemeyi ve hatta çevrimiçi olmayı mümkün kılar. Tüm bunlar konsolu yolda neredeyse vazgeçilmez kılıyor: Yolda zaman geçirmek için artık yanınızda ağır bir dizüstü bilgisayar taşımanıza gerek yok.
Ancak PSP özelliklerinin listesi burada bitmiyor: İsterseniz gadget'ınıza ekleyebileceğiniz birçok ek aksesuar var. Böylece, küçük bir web kamerası, bir oyun konsolunu oldukça kabul edilebilir görüntü kalitesine sahip bir kameraya ve buna bağlı bir USB TV modülüne - her yere götürebileceğiniz bir mobil TV'ye dönüştürecektir. Konsola ve taşınabilir hoparlörlere ve hatta bir GPS navigasyon cihazına bağlayabilirsiniz. Bir yetişkinin de oyun oynamasının ilginç olabileceği gerçeğinden bahsetmiyorum bile.
Bu tehlikeli mi?
Ebeveynler genellikle bilgisayar oyunlarına karşı temkinlidir, çünkü bunların çocuğun gelişimini olumsuz yönde etkileyebileceğine, çalışmalardan uzaklaşabileceğine ve başarılı sosyalleşmeye müdahale edebileceğine inanırlar.
İlginçtir ki, sanılanın aksine bilgisayar oyunları hobisinin olumlu yönleri vardır. Her şeyden önce, bilim adamları bilgisayar faresi veya joystick kullanımının özellikle okul öncesi ve ilkokul çağında önemli olan ince motor becerilerin gelişimine katkıda bulunduğunu belirtiyorlar. Ek olarak, küçük oyuncular, özellikle görsel olmak üzere en iyi reaksiyon hızını gösterir: oyun sırasında, çocuk ekranda neler olup bittiğini yakından izlemeli ve bir şey olursa, yıldırım hızıyla tepki vermelidir. Bu sayede çocuğun beyninde yeni faydalı bağlantılar kurulur, görsel analizör eğitilir ve geliştirilir.
Çocuk onları kötüye kullanmaya başlarsa, bilgisayar oyunları tehlikeli hale gelir ve bu da gerçek bağımlılığın gelişmesine neden olabilir. Kumar bağımlılığı, henüz uluslararası hastalık sınıflandırmasına göre ruhsal bozukluklar listesinde yer almasa da ciddi bir sorundur. Bu tür bir bağımlılık geliştiren bir çocuk saldırganlaşır, akranlarıyla iletişimde sorunlar yaşar, okul performansı düşer ve saatlerce oyun oynamak oyuncunun sağlığını olumsuz etkiler.
Olumsuz sonuçlardan kaçınmak için psikologlar, çocuğun bilgisayar oyunlarına ayırdığı süreyi sınırlandırmayı önerir. Bu nedenle, birinci sınıf öğrencisi sanal dünyada 10 dakikadan fazla harcamamalı, 8-11 yaş arası çocuklar - 20 dakika, ergenler kendilerini 30 dakika ile sınırlamalıdır. Ayrıca, zulüm ve şiddet sahnelerinin bulunduğu oyunlardan çocukları korumaya değer. Bunun için PSP'nin bir ebeveyn denetimi işlevi vardır.
