Çocuklarla doğru iletişim kurabilme becerisi, özellikle çocuğun olumsuz duygulara kapıldığı ve kendiyle baş edemediği durumlarda hem çocuk hem de yetişkin için hayatı çok daha kolay hale getirir. Bir çocukla konuşma yeteneği, böyle bir durumda çocuğu rahatsız etmemek ve ona sorumluluk öğretmek için doğru kelimeleri bulmaya yardımcı olacaktır.
Talimatlar
Aşama 1
Çocuğunuzla onun dilinde konuşun. Duyuların dili. Çocuklar, başka hiçbir yetişkin gibi duygusal sıkıntıya maruz kalmazlar. Bir çocuk, özellikle de bir gencin üzgün olduğunu görürseniz, önce onu dinleyin. Çocuğun nasıl hissettiğini düşünün, kendinizi onun yerinde hayal edin. Böyle bir durumda nasıl hissederdiniz? Bu duyguya kendinize bir ad verin ve onun arzularının nasıl tatmin edilebileceğini düşünün. Acı, öfke veya acı olsun.
Çocuğunuza şu anda ne düşündüğünüzü söyleyin. Bu duyguları yaşama hakkını kabul ettiğinizi anlayacaktır. Aynı zamanda, ne hissetmesi gerektiğini değil, gerçekten ne yaşadığını söylemelisiniz.
Adım 2
Bir çocuğu anlamak için ona anlayamayabileceği veya cevaplamak istemeyeceği sorular sormanız gerekmez, ona ifadeler şeklinde hitap etmeniz gerekir. Örneğin, "Yine ne yaptın?" "Bugün belli ki zor zamanlar geçirdin" demen gerekiyor. Bu, çocuğa nasıl hissettiğini anladığınızı tekrar bildirecektir. Sorularla çocuğa olumsuz dikkat çekmeye gerek yoktur. Çocuğun ne yapması gerektiği hakkında değil, ne hissettiğiniz veya yapmak üzere olduğunuz hakkında konuşun. Çocuğun "Senin için endişeleniyorum, eve nasıl döneceğini bilmem gerekiyor" ifadesini daha iyi kabul edeceğini ve "Nereye gidiyorsun, eve nasıl gideceksin?" değil, kabul edeceğini kabul edin.
Aşama 3
Stereotipleri uzaklaştırın. Çocuğunuz diğer çocuklar gibi olmamalıdır. Ve başkalarının onlara uyguladığı yöntemleri onlara uygulamamalısınız. Aşağıdaki algoritmayı izleyin:
1. Düşüncenizi bir cümleyle formüle edin.
2. Duygularınız ve düşünceleriniz hakkında konuşun ("Endişeliyim").
3. Çocuğun davranışının neye yol açabileceğini gösterin. Hatta biraz abartabilirsiniz.
4. Yapabileceğiniz hiçbir şey olmadığını kabul edin, böylece çocuğun ne yapması gerektiğini netleştirin.
5. Yardım edebileceğinizi gösterin.
6. Çocuğunuzun güçlü yönlerine güvendiğiniz, durumla kendi başına başa çıkabileceği izlenimini verin.
