Evlilik kurumu krizde. Bu, gençler arasında serbest ilişkilerin ve sözde medeni evliliklerin yaygınlığı ile kanıtlanmaktadır. Kadın nüfusunun belirli bir kısmı, hedeflerine ulaşana kadar hiç evlenmeyecek.
Bazı kadın kategorileri için, bir erkek ve bir kadın arasındaki ilişkilerin gelişmesi için evlilik tek olası seçenektir ve bir ailenin yaratılması varoluşun ana amacıdır.
İnsanlığın mevcut aile ilişkisini kurması, onları kolayca terk etmesi için çok uzun zaman aldı. Aile bir zamanlar toplumda var olmak için gerekliydi. Evlenmemiş bir kadın toplum tarafından aşağılık olarak algılandı. Bekar anne, günlerinin geri kalanında utanç durumunu taşıdı.
Günümüzde özgürleşme öyle boyutlara ulaşmıştır ki, kadınlar üretimde erkeklerin işlevlerini yerine getirmekte, bazen ortalama bir erkeğin üzerinde bir servete sahip olmakta, hızlı kariyer büyümesi yapmakta ve bir aile kurup kurmama, çocuk doğurma veya doğurmama kararına kendileri karar vermektedir..
Aslında, çocukların refahı, resmi bir evliliğin sonuçlanmasındaki ana faktördür. Bir çocuğun normal cinsel gelişimi ancak tam teşekküllü bir ailede gerçekleşebilir. Bir çocuk, kendini doğru bir şekilde tanımlamak ve daha sonra karşı cinsle ilişkilerde sorun yaşamamak için ebeveynler arasındaki heteroseksüel ilişkilerin bir örneğini görmelidir.
Elbette, yarını bulmak, hayatın boyunca onunla mutlu yaşamak ve bir gün çocuklar, torunlar ve torunların torunlarıyla çevrili olarak ölmek mutluluktur. Ama kader değilse
Hayatınızı akıllıca yaşamak için çok şey bilmeniz gerekir.
Başlangıç için iki önemli kuralı unutmayın:
Bir şey yemektense aç kalırsın
Ve herhangi biriyle olmaktansa yalnız olmak daha iyidir.
Ömer Hayya
Ve kader öyle bir şekilde ortaya çıkabilir ki, hayatta uzun yıllar yakın olmak istediğiniz böyle bir insanla tanışmayacaksınız. "İlişki" ve "evlilik" kavramları arasına kimlik işareti koymayın. En romantik ilişkiler bile çözülmemiş ve çözülemeyen günlük sorunların etkisi altında çökebilir. Ayrı bir arada yaşama ve seyrek toplantılar, her iki katılımcıyı da birlikte tatmin edebilir. Bu ilişki şekli henüz Rusya'ya özgü olmasa da, Avrupa ve Amerika'da uygulanmaktadır ve hatta evlilik ilişkisi statüsüne sahiptir ve misafir evliliği olarak adlandırılmaktadır.
Klasik evlilik, aile sorumluluklarının dağılımını ima ediyordu. Erkek evin geçimini sağlar, kadın ise ocağın bekçisidir. Bugün çoğu kadın çalışıyor. Ayrıca, işi evle ilgilenmekle birleştirmek zorundalar. Erkeklerin evdeki işlevleri, sıhhi teçhizatı ve elektrikli aletleri çalışır durumda tutmakla sınırlıdır.
Sevgi ve karşılıklı anlayışın yokluğunda, böyle bir dengesizlik kadının itibarını düşürür ve evliliği onun için bir yük haline getirir. Ayrıca kamuoyunun ve geleneklerin dayattığı klişe, kadınların çoğunluğunu bu duruma katlanmak zorunda bırakmaktadır.
Elbette aile kurumu uzun süre devam edecek ve aynı sayıda kadın güçlü bir omuz arayışı içinde evlenecektir. Ama gerçekten evlenirseniz, o zaman bir erkekle eşit şartlarda, ücretsiz bir kahya ve dadı statüsünde değil. Yine de bir koca, yanında sadece bir erkek değil, aynı zamanda bir ruh eşidir. Zamanla, mutlu eşler görünüşte benzer hale gelir, birbirlerini mükemmel anlarlar, birbirlerinden acı ve sevinç duyarlar. "Karı koca bir vücut, bir iş, bir ruh" demelerine şaşmamalı.
Resmi bir evliliğin pratik gerekliliği sadece bugün. Birçok kadın, kamuoyuna ve geleneklere bakmadan evliliğin uygunluğu konusunu düşünüyor. İlişkilerin kaydına yönelik kendi tutumlarına göre yönlendirilmek için maddi fırsatlara ve ahlaki haklara sahiptirler.
Ülkemizde 2013 yılı Nisan ayı istatistik sonuçlarına göre her 20 bekar erkeğe 56 bekar kadın düşmektedir.
Bu nedenle, herhangi bir nedenle evlenmeyen bir kadının bu konuda umutsuzluğa kapılması ve dahası, sadece pasaportunda bir damga uğruna kendini evliliğin girdabına atması için hiçbir nedeni yoktur.
