Hayatınızı nasıl yaşayabilirsiniz ve hata yapmazsınız? Tabii ki bu imkansız, ama onları düzeltmek, onlardan öğrenmek ve bir daha tekrarlamamak için her zaman bir şans var. İnsanı insan yapan hatalarına karşı tutumuydu. Hatalarının kaynağını bir anda anladığında, ona yeni bir yaşam yolu açılır.
Bir çocuk bir kabahat işlediyse
Eski bilgelerden biri bir keresinde şöyle demişti: "Deli, her seferinde aynı hataları yapıp farklı sonuçlar bekleyen kişidir." Bu nedenle ebeveynler çocuklarına eylemlerine doğru davranmayı öğretmelidir. Bunu başarırlarsa, yetişkinlikteki çocukların hayatı çok daha kolay hale gelecektir.
Bir çocuk tökezlerse (bir şey çaldı, birine yalan söyledi vb.) ve itiraf etmeye karar verdiyse, onu desteklemeniz ve azarlamamanız gerekir. Çünkü bu onun için kolay bir adım değildi. Onu dinleyin ve takdir ettiğinizi ve bu adımın kolay olmadığını açıkça belirtin. Hiçbir durumda çocuğu yaptığı şey için suçlamayın, sadece hatanızı kabul ettiğiniz için övün. Birkaç gün içinde, her şey yoluna girdiğinde, bu duruma geri dönün, ancak alegorik bir biçimde. Kahramanın tıpkı sizin çocuğunuz gibi davranacağı bir peri masalı düşünün. Sonuç olarak, çocuğunuzun hangi sonuçlara vardığını ve nasıl ilerlemeniz gerektiğini anlayacaksınız.
Ebeveynler, küçük şakacıların eylemlerini tanıdıklarından veya yabancılarından öğrenirler. Bu duruma karşı taraftan yaklaşmak gerekiyor. Hikayeyi başkalarıyla paylaşın ve çocuğunuzdan kendisi ve karakterleri hakkındaki duygularını paylaşmasını isteyin. Kural olarak, çocuklar tüm bunların neden düzenlendiğini anlar ve ağırlıklı olarak ne yaptıklarını kabul eder. Yine, ebeveynler bu gerçeği tam olarak kabul etmeli ve daha fazla açıklama yapmalıdır. Çocuk, cezanın ve istismarın kaçınılmaz olarak onu bekleyeceğinden eminse, bir dahaki sefere hiçbir şey söylemez ve giderek daha fazla içine çekilir. Çocuk ailenin bir üyesidir, bu nedenle her zaman ebeveynlerinden alışkanlık ve davranış kalıpları alır. Çocuğunuzla ilgili bir sorun varsa, bunun nedeni ebeveynlerdedir.
Buna göre, bir başkasının eşyasını istemeden alırsa, bu benimsenen davranış modeli anne ve babadan ödünç alınır. Belki bir zamanlar bunu aileleriyle paylaşmışlardı ve çocuk bunu duyabiliyordu. Psikoloğa dönen ve onun yardımını uman böyle bir aile, "şok" içindedir, çünkü ortaya çıktı ki, asıl neden onların içindedir. Güçlü bir psikolojik savunma vardır - inkar ve çoğu bir uzmanla tekrar ortaya çıkmaz. Ebeveynlerin yanlış davranışı nedeniyle, çocuk zaten köşeye sıkışmıştır. Bunun nedeni, sürekli olarak kınanması ve cezalandırılmasıdır. Burada kendi başına başa çıkamazsın. Bir psikologla, hatta bir psikoterapistle görüşmeniz gerekecek, çünkü düzeltme olasılığı hala korunur.
Kaybetmek korkunç bir felaket
Başka bir durum, örneğin bir oyunda, bir çocuk kaybeder ve bunun için herhangi birini suçlamaya başladığında, ancak kendini değil, yaygındır. Şimdilik öyle olsun. Ancak, stresi atmak, çocuğun kendisine dışarıdan bakmasını sağlamak, nedenleri kendi içinde aramak ve kendi hatalarını bulmaktır. Kabul etmenize gerek yok, sadece kendinize karşı dürüst olmanız ve bunun açıklanması gerekiyor. Belki o zaman içindeki değişiklikleri fark edeceksiniz.
Çocuğunuzu oynamanın aynı iş olduğuna ve kazanmak için çok çalışmanız gerektiğine ikna etmelisiniz. Oyuna karşı öyle bir tavır takın ki heyecanlanmasın. Tanınmış deyişte olduğu gibi tutumunu oluşturmamalısınız: "Asıl olan zafer değil, katılımdır." Çocuğunuzu anlamanız, bu tür durumların sık görülen bir sonuç olduğuna dair güvence vermeniz ve ikna etmeniz gerekir. Onun durumunu hissettiğinizi ve acısını paylaştığınızı açıkça belirtin.
Ne yazık ki çocuklarımız, insanın lider olması gerektiği gerçeğini hedefleyen Batılı akımı yayıyorlar. Bu nedenle, toplumlarında gerginlik artıyor. Hem kaybetmek hem de kazanmak için doğru tutumu oluşturmak önemlidir.
Ana görevimiz çocuğu her durumda desteklemek ve doğru çözümü bulmasına yardımcı olmaktır. Deneyiminizi paylaşın ve bize nasıl bir çıkış yolu bulduğunuzu söyleyin. Ana şey, çocuğun ebeveynlerine güvenmesi ve başarısızlıkları hakkında konuşmaktan korkmamasıdır.
