Çocuğunuzun sık sık depresyonda olduğunu, hayata olan tüm ilgisini kaybettiğini, gülümsemeyi bıraktığını ve akranlarıyla iletişim kurmaktan daha çok yalnızlığı tercih ettiğini fark ediyorsunuz. Bunlar, çocuğunuzun bazı problemler yaşadığının ilk işaretleridir. Farklı türlerde olabilirler, ancak her durumda çözülmeleri gerekir. Ve en iyi yol, çocuğunuzla bunlar hakkında konuşmak ve ona doğru tavsiyeyi vermektir.
En yaygın sorun, çocuğunuzun okulda rahatsız olabilmesidir. Ve anladığınız gibi, çocuk size onlardan hiçbir şekilde bahsetmeyecektir. Böyle bir durumda ona tavsiye vermenin doğru yolu nedir?
Çocuğunuza bunu doğrudan sormayın, onu gözlemleyin. Okula gitmek istememek, çocuğunuza yönelik olumsuz tutumların ilk işaretidir. Böyle bir soruna kurnaz bir yaklaşımla yaklaşılmalıdır. Sizin veya sınıf arkadaşınızın okulda nasıl zorbalığa uğradığı ve sizin veya onun bu durumdan nasıl kurtulduğu hakkında gelişigüzel bir hikaye anlatabilirsiniz.
Çocuğunuzla birlikte bir film izleyin veya okulda zorbalığa uğrayan bir ana karakterin olduğu bir kitap okuyun. Belki de bu şekilde böyle bir sorunun çözülmesine katkıda bulunacaksınız. Çocuğunuza engelleri aşmasını sağlayacak bir bölüme kaydolmasını tavsiye edin, ancak hiçbir baskı altında onu istemediği yere gitmeye zorlamayın. Orada çocuğunuz yeni arkadaşlar edinebilecek, kendine daha fazla güvenebilecek. Bu onun okuldaki sorunlarını çözmesine yardımcı olacaktır.
Bu işe yaramazsa, doğrudan çocukla konuşmaya değer. Çocuğunuza davranışının yönünü değiştirmesini tavsiye edin: sonuçta, eğer zorbalığa uğrarsa ve buna tepki verirse, bu sadece suçlunun daha fazla saldırıya uğramasına neden olur. Her zamanki gözyaşları yerine, çocuk zorbalığa dikkat etmeyebilir veya suçluya "Öyleyse ne?" Sözleriyle cevap vermeyebilir. Bu standart dışı davranış, istismarcının kafasını karıştıracak ve çocuğunuzun durumu kontrol etmesine yardımcı olacaktır. Çocuğunuza sınıf arkadaşlarıyla maksimum iletişim sağlamaya çalışın. Onları ziyaret etmeye davet etmesine, çeşitli tatiller düzenlemesine izin verin. Bu, çocukların arkadaş olmasına yardımcı olacaktır.
Çocuklarda en sık görülen ikinci sorun akranlarla iletişimdir. Annelerden sıklıkla şu sözleri işitebiliriz: “Çocuğumun diğer çocuklarla iletişim kurması zor. Ne yapacağımı tavsiye edebilir misin? Arkadaşlarınızla ne sıklıkta iletişim kurduğunuza hiç dikkat etmediniz. Muhtemelen, onları ayda bir kez görürsünüz.
Çocuğunuzun kimseyle iletişim kurmamasına şaşırmayın: Ebeveynlerin alışkanlıkları, siz istemeseniz bile çocuğa zarar verir. Kendinizi değiştirin: Çocuğunuzla arkadaşlara gidin, onunla parkta yürüyün ve yeni tanıdıklar edinin. Bir çocuğun düşük sosyalliğinin daha birçok nedeni vardır. Ancak hepsi aşağıdaki talimatları izleyerek çözülebilir. Yapılacak ilk şey, çocuğun sorumlu olmasına, kendisine güvenildiğini anlamasına izin vermektir. Çocuğunuzun rastgele hareket etmesini izlemek dayanılmaz olabilir. Sonunda, hangisi daha iyi, sadece çocuğun kendisi karar verebilir. Empati, bir çocuğu anlamanın ve desteklemenin doğrudan bir yoludur. Acımak sadece işleri daha da kötüleştirebilir. Birçoğu yüz yüze iletişimde daha rahattır. Çocuğunuzun bir kişiyle olan ilişkisini düzeltmesine yardımcı olun.
Çocuğunuz kendine güvenini kaybeder ve kendine acımaya başlarsa hafif baskı uygulamaya hazır olun.
Ona şu veya bu kişiyle nasıl tanıştığınıza dair bir hayat hikayesi anlatın. Bir çocuğu asla arkadaş olmak istemediği biriyle arkadaş olmaya zorlamayın. Kötü bir şirketin etkisi altındaysa, ilişkiyi bitirmek için hemen ısrar etmemelisiniz. Ona yoldaşlarınızın olumsuz niteliklerini belirtmek ve karar vermeyi ona bırakmak daha iyidir: iletişime devam edip etmemek. Bir çocuğun doğru ve akıllıca tavsiyeye ihtiyaç duyacağı daha birçok durum vardır.
Ancak çocuğunuza kolaylıkla rehberlik edebilmeniz gerekir. Aşağıdaki ipuçlarını not edin. Her şeyden önce, çocuğun tavsiyeyi kabul etmeye istekli olup olmadığını sorun. Duymak istiyorsa "evet" cevabını verir, "hayır" ise empoze etmemelisiniz. Ona durumun kontrolünün sizde olduğunu hissetme fırsatı verin. Çocuğunuzun görüşüne saygı gösterin. Çocuğunuza tavsiye vermeden önce, onun bakış açısını dinleyin, belki de bu durumdan zaten hazır bir çıkış yolu vardır. Eğer yanılıyorsa, onunla her zaman tartışabilirsiniz. Çocuğunuza sözleriniz üzerinde düşünmesi için zaman verin. Size cevap vermiyorsa, bu, sözlerinizi görmezden geldiği anlamına gelmez. Her zaman çocuğunuzun olumlu özelliklerini vurgulayın. Bu onu daha güçlü ve özgüvenli yapacaktır. Zayıf yönlerine odaklanırsanız, çocuk içine kapanacak ve güvensiz hale gelecektir.
Çocuğunuzu dinleyin. Zaten kendi çözümüne sahip olması ve tavsiyenize ihtiyacı olmaması mümkündür. Umarım artık çocuğunuzu, sorunlarını en iyi şekilde anlayabilir ve doğru zamanda doğru tavsiyelerde bulunabilirsiniz.
