Çocuğun hayali bir arkadaşı var. Sevilen çocuğun kurgusal, var olmayan ve kurgusal karakterleri nedeniyle anne baba kaygılanır. Çocuklar gerçek arkadaşlar bulamazlar, yoksa bir çocuğun neden bu hikayelere ihtiyacı olsun ki? Yoksa çok korkutucu değil mi?
Hayali bir arkadaş, bir çocuk tarafından icat edilen bir karakterdir. Çocuklar hayal güçlerinin ürünüyle iletişim kurar veya arkadaş olurlar. Çoğu zaman, icat edilen karakterler yaratıcılarına çok gerçek görünüyor, ancak çocuk arkadaşının gerçekten var olmadığını fark ediyor.
Herşey yolunda! veya Yardım
Carlson, böyle görünmez bir arkadaşın çarpıcı bir örneği olarak adlandırılabilir. Bu muhteşem karakteri herkes bilir. Ancak herkes, sendromun onuruna adlandırıldığını bilmiyor. Bu, hayali bir ortağın icadının adıdır.
Çocukların fantezisi hiçbir şeyle sınırlı değildir. Çocuk, sandalyelerden ve battaniyeden süpersonik bir roket yapabilir. Bütün dünya büyük bir kutuda saklanıyor ve sıradan bir süpürge, elektro gitarın yerini başarıyla alıyor. Böyle bir hayal gücü ile ne çocuk ne de ebeveynleri sıkılmaz.
Çocuğun yeni bir arkadaşı olduğu için mutlu olması şaşırtıcı değildir. Ama işte kötü şans: Bu arkadaşı bebek dışında kimse görmez. Görünmez arkadaşlar, 3-5 yaşındaki bir bebek için yaygın bir olay olarak kabul edilir. Bu yaşta fantezi hızla gelişir.
Üç yıllık kriz sona erdi. Bebekler zaten kendilerini annelerinden ayırıyorlar, bağımsızlık hissediyorlar, kendi ihtiyaç ve arzularını hissediyorlar. Ancak bebek henüz onları seslendiremez veya formüle edemez.
Ebeveynlerin görünmez bir arkadaşın görünümünü endişeyle algılaması nadir değildir. Hayali bir arkadaş gibi bir fenomen, normdan sapma gibi bir şey olarak kabul edilir.
Bunun nedeni, yetişkinlerin dünyayı, her şeyde mantık ve ciddiyetle yönlendirilen çan kulesinden değerlendirmeye daha alışkın olmalarıdır. Ancak yetişkin bir kişilik ve bir çocuk için icat edilmiş yoldaşlar çok büyük bir farktır.
Görünmez arkadaşlar nadir değildir. Ve bu modern araştırmalarla doğrulandı.
Neden ortaya çıktı?
Peki bir çocuğun neden hayali bir arkadaşa ihtiyacı var? Böyle bir yoldaş edinen bir yürümeye başlayan çocuğu izlemekten öğrenilecek çok şey var. Ebeveynlerin yavrularından şüphelenmedikleri bile görünür hale gelir.
Görünmezlik içeren oyunları hem bebeğin sorunlarını hem de tüm ailenin zorluklarını yansıtıyor:
- Aşırı basınç.
- Yeni izlenim eksikliği.
- İletişim eksikliği.
Bu nedenle, evde baskı ve aşırı koruma gelişirse, çocuk görünmez arkadaşları da bastırır. Onlara her şeyi yasaklar, emreder. Muhtemelen, ailede başına gelenleri kopyalıyor. Böylece ebeveynler kendilerine ve dışarıdan bakabilirler.
Çocuk her zaman gerçeklikten kaçarsa, istediği gibi davranabileceği dünyasına kaçarsa, bu aşırı korumanın başka bir yönünü ifade eder. Suçlu çocuklar bu tür davranışları seçerler.
Fantezilerindeki hayalet karakterleri ya cezalandırırlar ya da tam tersine onları cezadan kurtarırlar. Ebeveynler, çocuğun neden kendisi hakkında bu kadar suçlu hissettiğini öğrenmelidir.
Ya da belki o iyidir?
Kırıntı yeterli değilse, yeni izlenimler, görünmez arkadaşları vardır. Çocuklar, fantezi dünyasında bütün bir ilginç macera denizi yaşayabilirler. Bu durumdan çıkmanın bir yolu var: çocuğu eğlendirmek.
Sonunda onunla hayvanat bahçesine, çocuk tiyatrosuna, salıncaklara gidebilirsiniz. Hikayeler anlatmayı unutmayın. Bütün gün yeni izlenimlerle meşgulse, hayali arkadaşlarla oyunlar için zaman yoktur.
Yetişkinler ya küçük çocuklarla ya da işle ya da kendi işleriyle meşgul olduğunda, çocuk yeterli iletişim kuramaz. Muhtemelen yaşıtlarıyla iletişim kurmakta güçlük çekiyor. Çocukla mümkün olduğunca iletişim kurmak gerekir: o hala diğer sorunlardan daha önemlidir.
Ancak modern psikologlar, gerçekte erkek kardeşleri, kız kardeşleri ve birçok arkadaşı olan çocukların hayali yoldaşlarla daha az hevesle oynadıklarını kanıtladılar. Görünmezliğin görünümü, sosyal çevrenin genişliğinden etkilenmez.
Keşfedilmiş bir arkadaşla, kırıntılar genellikle tüm gizli arzularını "kaybeder":
- Çocuk hayali bir arkadaşının onu koruyacağını hayal ederse, çocuğun gerçekten korunmaya ihtiyacı vardır.
- Fantezilerde bebek birini cezalandırıyorsa, sorunun bir psikologla çözülmesi muhtemeldir.
- Bebek hayali bir köpek yavrusuyla oynamayı seviyorsa, belki de ona gerçekten bir köpek almanın zamanı gelmiştir.
Yetişkinler için nasıl davranılır
Hayali arkadaş sorununa en iyi çözüm, onları görmezden gelmemek ve gösterişli bir şekilde aileye kabul etmemek. Yetişkinlerle hayali bir arkadaş arasındaki etkileşimin derecesine çocuğun karar vermesine izin vermek çok daha etkilidir.
Hatta masaya fazladan bir cihaz ekleyerek oynayabilir, tüm hikayeleri dinleyebilir ve yeni Carlson'un sağlığı hakkında soru sorabilirsiniz. Sadece kurgu ve uyanık yaşam arasında net bir çizgi çizmek önemlidir: çocuğun kendisi, icat edilmiş arkadaşlar değil, eylemlerinden sorumlu olmalıdır.
Ebeveynler için yabancı olmak zordur. Ancak, dilerseniz, görünmez yoldaşların görünüşlerinin ve davranışlarının belirli kalıpları olduğunu fark edebilirsiniz. Böylece, anne ve babanın kavga etmeye başladığı anda ziyarete gelebilirler.
Ancak kırıntı, kendini savunma için bir arkadaş icat etmek zorunda değildir. Çoğu zaman, aldatıcı bir arkadaşın ortaya çıkmasının nedeni, bebeğin eğlenme ve eğlenme arzusudur.
Genellikle 7-9 yaşlarında görünmezlik kendiliğinden kaybolur. Böyle bir arkadaş yedi yaşından büyük bir çocukta doğarsa, çocuğun hayatında ciddi yaralanmalar ve değişiklikler olmaması koşuluyla, bu muhtemelen bir işarettir: bir çocuk psikoloğuna gitmelisiniz.
